|
Juryrapport algemeenDeelnemers aan Corso Zundert mogen van hun jury transparantie verwachten. Een eerlijke
mening over het vertoonde en achtergrond over de totstandkoming van de uitslag. Die geven
we, op het gevaar af te worden bestempeld als zwartkijkers of als groep die de Zundertse
trots – het corsogevoel – niet deelt.
Het tegenovergestelde is waar. Ook wij zijn trots iets te kunnen bijdragen aan dit fenomeen.
Los van alle waardering, zijn er echter ook zorgen.
Is de jury negatief over het corso 2016? Nee, noem het positief kritisch. Zie de inhoud van dit
juryrapport als een transparante poging om de ontwerpers te prikkelen het totale niveau
verder op te tillen. Corso Zundert heeft bewezen daartoe in staat te zijn. Om het predicaat ’s
Werelds grootste corso met recht te blijven dragen, zijn uitdagingen broodnodig, jaar in jaar
uit. Voor de ontwerpers, voor de ‘keuzeheren’ van de ontwerpen, voor de bouwers, voor de
organisatoren van dit prachtige evenement, maar ook voor het publiek. Iedereen mag
(moet?) geprikkeld en verrast worden met wat er op de eerste zondag van september
voorbijkomt.
Is het vertoonde niveau dit jaar bar en boos? Nee, iedere wagen verdient applaus en
waardering. We genieten van de kwaliteit, van het enthousiasme waarmee alles gemaakt is
en van de puike afwerking. Maar in de variatie van ontwerpen hebben we beter gezien. De
wagens zijn groot(s) en monumentaal, echte vernieuwers moeten we met een zaklicht
zoeken.
We vieren dit jaar de terugkeer van de dieren in het Zundertse corso. Het voelt als een
teruggang in de tijd. Naar ons idee is tot 2016 het dierenrijk als inspiratiebron flink
teruggedrongen. Maar in het corso van dit jaar tellen we toch weer elf verbeeldingen van
dieren (inclusief de twee draken).
Wat we soms missen is een diepere laag. Het narratief. Wat is het verhaal rondom de
wagen? Of hoe verhoudt de wagen zich tot de wereld om ons heen?
Enerzijds is het prachtig dat veel wagens een tijdloos beeld weergeven en dat hoort ook bij
goede kunst, dat het de tijd kan overleven. Anderzijds zijn aspecten als cultuur, politiek,
tijdsgeest, controverse ook belangrijk in de kunst.
Dus liever niet zoveel random dieren in een random compositie als dit jaar. Hoe mooi ook. Af
en toe meer diepgang, meer experiment. Daarmee wordt het spannender.
Naar het oordeel van de jury zou het goed zijn als ontwerpers zichzelf uitdagen om buiten
hun eigen belevingswereld te denken, wat kan leiden tot nieuwe zoektochten.
Jureren is een subjectief proces met een idem resultaat. In een poging iets meetbaars mee
te geven kunnen we melden dat de jury langer heeft stilgestaan (lees: meer keuze had) bij
de staart van de uitslag, dan bij de kop. In het juryverslag is terug te lezen hoe dat komt.
Meetbaar is ook het aantal wagens met bronvermelding. Anders gezegd: wagens die een
bestaand kunstwerk als uitgangspunt hebben. Het verbeelden van een bestaand kunstwerk
is ‘tricky business’. Originaliteit in de keuze van de maker wordt dan belangrijk, niet de
originaliteit van de maker zelf. We zijn blij dat drie deelnemers aan bronvermelding hebben
gedaan.
Ondanks de vorig jaar gehouden bijeenkomt over het gebruikte geluid, blijft dit een zorg. De
impact van een wagen kan door geluid gemaakt worden en gebroken. Net als vorig jaar
liggen er kansen die niet worden benut. Geluid kan beter afgestemd worden op vorm en
inhoud.
Positief is de aandacht die is besteed aan de afwerking van de wagens. Complete missers
op dit gebied en wagens die uit tijdsnood mager zijn afgewerkt, zien we dit jaar niet.
Dank is er ook voor het tijdig aanwezig zijn op het veilingterrein en de zorg die ook daar is
besteed aan de presentatie. Daardoor konden we alle wagens op die locatie optimaal
beoordelen.
De jury herbergt verschillende disciplines. Fotograaf Maarten Corbijn doet als geoefend
vastlegger een suggestie: tegen een hele grote en egale achtergrond gezien of
gefotografeerd, komen de ontwerpen helemaal los van de straatbeleving, dus is het
misschien een idee om, als de wind het uiteraard toelaat, een groot wit/grijs scherm op het
veilingterrein neer te zetten, zodat de wagens 's ochtends vroeg allemaal achter elkaar
éénmaal daaraan voorbijgaan: mooi om vast te leggen en helder om te beoordelen.
Maarten heeft enkele foto’s gemaakt die hij tijdens de bespreking van het juryrapport op 3
oktober graag laat zien.
We kunnen het juryverslag niet aanvangen zonder stil te staan bij de twee deelnemers die ’s
morgens op het veilingterrein wel zijn gezien, maar tijdens de stoet ontbraken.
De jury heeft uitvoering gegeven aan het protocol Jurering Corso Zundert, waarin staat dat
de presentatie in de stoet wordt beoordeeld. De twee hebben van de jury geen waardering in
punten ontvangen en ontbreken om die reden in de uitslag.
We hebben gemeend er goed aan te doen wel een verslag van deze twee in het juryrapport
mee te nemen, op basis van wat ’s ochtends op het veilingterrein is gezien.
De inleiding van dit juryrapport is langer dan u gewend bent. We hopen dat het iedereen een
extra inzicht geeft in de stemming die bij de jury heerst. We hopen dat het juryrapport prikkelt
en het maximale aan creativiteit losmaakt voor het volgende corso.
|