Menskracht 12

Prachtig, hoe in deze presentatie de oude technieken om toneelgeluiden en decorbewegingen te produceren, als uitgangspunt zijn genomen. En hoe de techniek in beeld gebracht wordt. Het tafereel is origineel, van een zeilschip en een containerschip op een onstuimige zee met de bijbehorende dreigende wolkenpartij. De geluiden van storm en golven geven het gevoel dat je op zee bent. Bij het passeren van de wagen ontvouwt zich een verrassing. Het tafereel blijkt een negentiende-eeuws decor (van bloemen) te zijn met technieken, door menskracht bewogen. Menskracht 12 toont de verbinding tussen windkracht en de rol van de mens, wat de beweging en de inzet van figuratie van Corso Zundert op een heel nieuw level brengt. In kleur is gekozen voor een mooie schakering, waarin de schuimkoppen de zee afmaakten en de boten lieten dansen. Deze wagen laat de kracht zien van een transparant ontwerp, waar de toeschouwer volledig doorheen kan kijken en geen confrontatie krijgt met een enorme bloemenmuur. Op Menskracht 12 is weinig aan te merken. Of het moet zijn dat de boten nét wat te veel bordkarton zijn gebleven. Het zeil had wellicht ook van bloemen gekund, net als het containerschip. De overhellende bewegende ronde vormen zijn als woeste wolken niet helemaal overtuigend.

Voor Menskracht 12 een pluim vanwege het gebruik van oude technieken uit de theaterwereld, door menskracht voortbewogen en het live en analoog produceren van theatrale geluiden: de donderplaat en windmachine, zoals deze door Wagner zijn ontwikkeld. Daarmee wordt menskracht 12 een uiterst originele versie van ‘the making of’.