Juryrapport
Het beeld zorgt voor verwarring bij de jury. Dat is goed! Maar ook voor verdeeldheid.
Bijvoorbeeld over de functie van het beeld van Madonna op de wagen. Bij de een is dit een
afwijkend en onbegrepen element, voor een ander zet het beeld in combinatie met het
gepimpte orgel een goede sfeer neer voor een hedendaags feest.
De wagen wordt gewaardeerd als entertainment en is vermakelijk, maar wordt ook gezien als
een decorstuk voor een band. Volgens de beoordelaar met die laatste mening is Orgel zelfs
‘rijp voor diskwalificatie’ omdat een wagen naar de mening van dat jurylid niet bedoeld kan
zijn als decorstuk voor figuratie.
Orgel wordt als beeld beoordeeld als niet harmonisch vanwege de rare symmetrie. De
orgelpijpen aan de uiteinden lijken wel draperieën. Die in het midden zijn dan weer ‘mooi
dansend’. De kleuren worden binnen de verdeelde jury zowel geapprecieerd als ‘weinig
smaakvol’ genoemd.
De opgestapelde geluidsboxen en de kabels komen iets te slordig over. De functie daarvan
is niet bij iedereen helder, zeker niet als de kabels lijken op die in een computer. Al wordt ook
daarover binnen de jury wisselend gedacht en wordt het ook gezien als een chaotisch
lijnenspel met een knipoog naar al het elektronische geweld waar de tegenwoordige muziek
wordt gepresenteerd.
De presentatie met muzikant en zangeres wordt zowel positief als negatief beoordeeld. Van
‘had subtieler gekund en minder duidelijk geplaybackt’ tot ‘een absolute meerwaarde’.
