BijzonderhedenIn 2018 hadden meer wagens dan ooit tevoren muziek in de optocht
|
Juryrapport algemeenMaximale beleving van Corso Zundert. Die slogan staat op de kaft van de Zonnewijzer, het
programmaboekje. De buurtschappen en de organisatie hebben die belofte helemaal
waargemaakt. Alle lof voor de grote variatie aan onderwerpen en vormen die aan jury en
publiek voorbij zijn getrokken.
In deze inleiding wil de jury enkele opvallende zaken belichten.
Om te beginnen wil de jury laten weten mee te leven met de makers van The Last Yeti. Het
is verschrikkelijk om na zo’n intensieve bouwperiode tijdens de optocht te moeten afhaken.
Daarmee is de wagen zelfs gediskwalificeerd, want de tweede doorkomst voor de jury is niet
bereikt. Hierbij is het reglement gehanteerd. Gelukkig is wel het puntenaantal van de jury
bekendgemaakt, waardoor duidelijk is waar deze wagen in de uitslag zou zijn geëindigd.
Op het veilingterrein heeft de jury goed kunnen werken. De wagens kwamen in een traag
tempo binnen, waardoor deze goed en tot in detail zijn waargenomen. Opvallend is dat het
vooral in het begin even duurde voordat wagens zich aanboden en door de traagheid kwam
de laatste pas om 12.30 uur binnen, waardoor ons overleg minder uitgebreid was dan
gepland. Een aandachtspunt voor volgend jaar alstublieft.
De jury bestaat dit jaar niet uit zeven, maar uit zes personen. Omdat een jurylid wegens
autopech onverhoopt moest afhaken. Dit heeft overigens geen invloed gehad op het proces.
Naast het opvallend grote scala aan onderwerpen en vormen, is opgevallen dat de
aanwezigheid van beesten is gereduceerd, de figuratie niet de massaliteit heeft van 2017 en
het kleurpallet wat minder uitbundig lijkt te zijn. Bovenal stemt het de jury tevreden dat er
vaker geëxperimenteerd is.
Onze opmerkingen van de voorbije jaren hebben de hang naar diversiteit en vernieuwing
gelukkig aangewakkerd. Vaker wordt er afgeweken van traditionele ontwerpen met de
voorover liggende afbeeldingen.
We zien dit jaar een corso waarbij iedere ontwerper en ieder buurtschap een verhaal te
vertellen heeft. Met fantastische figuratie, poëtische vertellingen, humor en out-of-the-box
voortbewegingstechnieken. Het corso blijft zich hierdoor steeds vernieuwen en is
vooruitstrevend in zijn soort.
De makers staan open voor kritiek en nemen commentaar serieus, zo blijft het corso altijd in
beweging. We zien daarom uit naar de bespreking van dit juryrapport op 1 oktober.
Met het gebruik van muziek en andere geluiden gaat het de goede kant op, ze zijn dit jaar
minder vervelend en dominant aanwezig en gelukkig steeds vaker een échte toevoeging op
het getoonde. Toch is er nog veel te winnen met passende of experimentele muziek.
Het blijft een aandachtspunt. Soms ontstaat er binnen één creatie een kakofonie aan geluid
omdat muziekstukken niet op elkaar zijn afgestemd. Opnieuw hebben we gezien dat wagens
te kort achter elkaar rijden, waardoor de geluiden elkaar overstemmen. Hetzelfde geldt voor
de muziekkorpsen die verstorend werken als ze te kort voor of achter een wagen lopen. Het
publiek wordt geen rust gegund.
Waarom moet het corso in zo’n hoog tempo en zo compact voorbijtrekken? Dit past niet bij
de waardigheid die de parade heeft afgedwongen.
Een zorg is zeker het gebruikte volume. Bij de tweede doorkomst, wanneer de uitslag
bekend wordt gemaakt, is het volume soms zo hard dat de boodschap van omroepers niet
verstaanbaar is. Een uiting van disrespect voor de omroepers en het publiek. Turn down the
volume, is ons verzoek.
Hoewel de jury zich volledig richt op wat ze ziet, worden er kanttekeningen gemaakt bij de
gebruikte teksten in de Zonnewijzer. Ze doet de aanbeveling de teksten vooral kort,
verrassend, slogansimpel en daardoor multi-interpretabel te laten zijn. Want sommige
teksten zijn te hoogdravend en dringen een bepaalde visie op die niet altijd wordt
waargemaakt.
Na deze algemene opmerkingen gaat dit juryrapport verder met een uiteenzetting van de
bevindingen per deelnemer. Als je leest, merk je een disbalans tussen kritiek en positieve
geluiden. Dit is niet omdat het zo slecht is. De jury wil vooral meegeven waar het aan schort,
wat er beter kan, naast de kwaliteiten. Nogmaals, om het niveau van het corso minstens op
dat van 2018 te houden en waar mogelijk nog beter. Zoals vaste lezers weten, zijn de
teksten ontdaan van clichébeleefdheden. Het is redelijk recht voor zijn raap.
We dagen de ontwerpers graag uit en laten ons volgend jaar weer graag uitdagen door het
gebodene. Vat kritiek dus vooral op als opbouwend en niet als afbrekend.
Zo bij de middenmoot wordt in het juryrapport duidelijk dat de jury bestaat uit individuen die
vanuit verschillende disciplines de creaties beleven en beoordelen. Hier zitten soms grote
verschillen in. Er is geen poging gedaan deze verschillen weg te werken en een soort van
‘eensluidend oordeel’ te laten horen. Verschillende meningen mogen er zijn, ook binnen een
jury en de ontwerpers en makers hebben naar ons idee het recht om te weten hoe
verschillend er soms over iets wordt gedacht. Het heeft immers direct effect op de
beoordeling.
|