Juryrapport
Het thema is goed: erg actueel. De digitale overload is voor velen van ons voelbaar en wordt steeds
meer het vraagstuk van onze tijd. Wie verlangt er niet naar een digitale detox? Waar technologie ons
het leven gemakkelijker en socialer zou moeten maken, wordt het steeds meer een last en bezorgt het
ons juist een continue stroom van emails die beantwoord moeten worden. Heel heftig en dat verbeeldt
deze wagen. De last is voelbaar en de heftigheid van al de geluiden, kleuren en beweging brengen de
stressvolle situatie waar we onder (kunnen) lijden.
De uitvoering is alleen niet supermooi en strak. De PowerPoint mannetjes worden niet door iedereen
als zodanig herkend. Ze zien er dan onvolmaakt, onbeholpen en knullig uit. Ze maken het tafereel een
karikatuur. Twee dummy figuren zonder emotie of inleving, waardoor het publiek zich er niet in herkent
en het verhaal minder goed ‘binnenkomt’. De vraag wordt gesteld of mensfiguren beter onder een brij
van schermen kunnen verdwijnen om het thema uit te drukken.
Wat de wagen mist, is een vormgeving die de nieuwe techniek op een overtuigende manier integreert.
Juist de technologie vraagt om meer perfectie, waarbij je moet denken aan strakkere lijnen en het
gelikte van apps en techniek. Het verschil in vorm tussen de bloem en het LCD scherm is te groot.
Gekozen is om op de schermen foto’s van publiek te tonen. Dat interactieve komt er niet helemaal uit,
het werkt voor veel mensen omslachtig. Hier is beter schermmateriaal gewenst. De cloud van logo’s is
ter zake en goed gemaakt.
De opbouw van het geluidsdecor is mooi, simpel en effectief. Punt is vooral dat het geen spannend
geheel is om naar te kijken. Terwijl wij in het dagelijks leven geobsedeerd zijn door onze telefoon,
biedt deze wagen die spanning niet.