Juryrapport
Levensecht. Werkelijk waar, levensecht! Bijna eng, zo goed als deze geschubde beesten door de
straten van Zundert trekken. In kleur, geluid en materiaal perfect uitgevoerd. De ruim zittende huid van
de reptielen, de nekplooien, de tong, poten en het kwabje onder de kin.
Als een soort handpoppen worden de enorme beesten door de straten gemanoeuvreerd. De
poppenspelers blijven in hun rol zitten en het verhaal vertellen. Ze bewegen als een iguana, sierlijk,
bijna als een danser. De timing is ook heel goed, de poten bewegen elk afzonderlijk maar altijd op het
juiste moment.
De kleuren en kleurstellingen zijn fraai. Drie verschillende nuances van hetzelfde dierkleurenpalet. Het
enige minpunt is de titel, deze is slecht gekozen en verhult een meesterwerk.
Dit is een mooi voorbeeld hoe ontwerpers geïnspireerd kunnen zijn door een groep als Royal de Luxe,
maar daar toch een volledig eigen draai aan geven.
Wellicht had elke Iguana nog een eigen karakter kunnen hebben en dat dit tot uiting komt in de
beweging. Dan zou er bij elke Iguana een eigen beleving zijn.
De wagen is duidelijk voor de straat ontworpen. Laag bij de grond en als de Iguana zijn kop naar je
draait en aankijkt, zie je ook echt de pracht van het dier. Ze sluipen door de straten van Zundert. Door
niet te denken in een ‘wagen’ creeer je een veel nauwere relatie met het publiek. Er is veel minder
afstand. Het kunstwerk staat niet op een sokkel maar kan, als het wil, ineens z’n hoofd draaien en je
aankijken. Of zijn tong uit steken en je wang likken. Dat is heel spannend!
