Juryrapport
Door de lieve en cartoonachtige stijl wordt meteen sympathie voor de robot en zijn hondje opgewekt en je wil heel graag dat hij zijn laatste rondje door Zundert redt. Dat gevoel losmaken puur met beeldtaal is knap. Het gezicht en de bewegingen stralen echte emotie uit, hulpeloosheid.
De wagen bestaat uit een afgewogen ritme van dichte volumes en luchtige hiaten. Knap is de compositie van het grote middengedeelte waar geen horizontale of verticale lijn te zien is. Alles is schots en scheef en dan ook nog eens naar binnen of buiten gedraaid. En toch is die hele constellatie van cirkels, cilinders en rechthoeken in balans. Dat is sterk, vooral omdat deze compositie bij het thema past. Hier mag alles schots en scheef uit het lood geslagen zijn, de onderdelen houden elkaar in evenwicht. Op die manier redden we het en komen we vooruit.
Voordat je deze analyse van Afgeschreven kunt maken, moet je rustig het totaalbeeld kunnen lezen. Want als sculptuur is het niet van alle kanten even helder en waarschijnlijk te druk. Daardoor heb je niet goed door waar je naar zit te kijken. Het rommelige en de slechte leesbaarheid zit enkele juryleden danig in de weg.
Een oorzaak is gevonden in het beperkte kleurenpalet, waardoor onderdelen en details verloren gaan. De tip wordt gegeven om eens op afstand door de oogharen heen te kijken of een foto te maken en dan te analyseren wat je ziet. Het gevolg van de moeilijke leesbaarheid is dat de wagen voor een jurylid in de optocht wegvalt tegen de huizen en het publiek.
Andere juryleden zijn écht geraakt door het vertoonde. Met fraaie details zoals de loshangende kabels, de lekkende oliemachine, draaiende radars, rook, het infuus van slangen in de neus van de hond. Het versterkt allemaal het gevoel van een houtje-touwtje machine waarin je botten, gewrichten, aders en een body en zelfs een hartslag vermoedt. Het geheel is bedekt met een warme deken van dahlia’s. De kleuren oranje en paars versterken de staat van roestig en versleten. Complimenten voor de accenten met turquoise gebroken tegels die het gevoel van oud koper geven en een mooi contrast geven in het geheel. Al wordt ook de vraag gesteld waarom ze als dikke scherven op de vorm liggen en niet zijn geïntegreerd in het bloementapijt van de wagen.
Complimenten ook voor de figuranten in hun tuinbroeken. Hun inbreng is effectief en niet te veel. De duwers krijgen een rol en dat maakt het plaatje compleet.
