Juryrapport
Een complexe en indrukwekkende voorstelling met een schier oneindige hoeveelheid -
bewegende - superdetails. Het blijft je aandacht vasthouden en iedere keer ontdek je weer
wat nieuws. Gaat de ene bloem dicht, dan duikt er uit het gras ineens een figuurtje omhoog.
Tot op de riem en de huid van de trol met tatoeages en decoraties.
De bewegingen zijn subtiel, de wagen leunt daar niet op en dat is heel sterk. Het verhaal
wordt duidelijk verteld. Onheilspellend geluid met getrommel, inheems klinkend. De
verandering in de ogen naar de gifgroene kleur versterkt het gevoel van betovering. Bij de
brul beweegt de keel mee.
Behalve in de ogen zijn de effecten van de betovering minimaal. De betovering mag
krachtiger zijn. Het is een beetje wachten op wat er nog meer komt…en dat komt niet.
De trol die is ontleend aan de gamewereld mag van een enkel jurylid minder cartoonesk zijn.
Behalve de bewegende onderdelen zorgt het contrastrijke lichte en donkere kleurgebruik
voor een dynamisch ontwerp. De tekening in de tak is daarbij erg contrastrijk waardoor het
veel aandacht trekt, dat mag iets minder zijn. Tegenover de aardse kleuren van de huid,
tekent het gifgroen sterk af, wat het effect van de betovering vergroot. De gedroogde
dahlia’s zorgen voor een mooi subtiel contrast en ze passen in het kleurenpalet.
Storend zijn de opvallende doeken waar waarschijnlijk de geluidsboxen achter zitten. Is het
dempend effect van een vlak dahlia’s zo groot dat het dit waard is?
Het gebruik van alternatieve materialen is goed, in de lianen en in de details op de trol. De
loop van muziek en spel is erg lang, waardoor het verhaal van de transformatie niet voor
iedereen geheel zichtbaar is.
