Juryrapport
Een karikatuur? Was het maar waar. Dit is een eerlijke, ongegeneerde weergave van een
type in Amerika. Zo rijden ze echt rond in hun Walmart-karretjes. Zo crossen ze door de
supermarkt, over pleinen en door straten. Te dik, te veel, te aanwezig en volkomen zichzelf.
Ook in geluid en muziek klopt ons beeld van de VS. inclusief de wapens en smakeloosheid.
Het zit er allemaal in. Ook hier overstijgt de werkelijkheid onze fantasie. Even vergeet je dat
dit een corsowagen is.
Dit is een bevestiging van onze beeldvorming, tegelijkertijd een parodie en een vorm van
kritiek op het ongebreideld consumeren, zodanig dat mensen er ongezond dik en ziek van
worden, zelfs aan de zuurstof moeten. Op een humoristische manier wordt de kritiek door
deze wagen uitvergroot. Ook wordt gerefereerd naar het Amerikaanse realisme uit de jaren
zeventig.
Binnen een corso met zoveel kwaliteit is het nodig om je te onderscheiden. Dat is hier
begrepen. Tot in de kleinste details is het beeld uitgewerkt. Zelfs de laarzen hebben een
natuurgetrouwe structuur. De zuurstofslangen, de bril, de pet, allemaal top uitgevoerd.
Humor op wielen, een hilarisch geheel. Je blijft kijken en je blijft lachen.
Terwijl er veel verschillende kleuren zijn gebruikt, blijven ze individueel goed leesbaar,
precies doeltreffend in overdaad. Sterk is de snelheid van de wagentjes en de keuze voor
twee wagentjes, een man en een vrouw. Hoewel contrastrijk in kleding en uitdrukking, vooral
harmonisch in hun ergernis en algehele staat van ongezondheid.
Over de anatomie valt lastig wat te zeggen, proportie is hier een moeizaam ding omdat
dergelijke zware mensen op scootmobielen altijd erg vreemd ogen, qua verhoudingen. De
lichamen worden amorf en bevreemdend.
Het onderstel is zo vormgegeven dat het in zijn geheel een scootmobiel vormt. De duwers
zijn niet zichtbaar.
Een pluim voor Murica, F*ck Yeah, vanwege het gebruik van een met dahlia's bekleed doek als vlag. Een vlag is in een corso
meestal een statisch onderdeel als het met dahlia's is bekleed. Of het is een vlag van doek,
waarop geen dahlia's zitten. Klein Zundert laat zien dat het toch mogelijk is om een vlag van
dahlia's te presenteren, van zo'n groot formaat nog wel. De zwaarte gaf de beweging een
mooi effect van slow motion.
Voor de vlag is de enige pluim van dit corso uitgereikt. Deze is heel mooi gemaakt. Moeilijk
om je ogen van af te houden.