Juryrapport
De titel brengt twee totaal verschillende objecten via een woordgrap samen. Deze
combinatie komt op geen enkele manier tot een echte symbiose.
De beleving van deze wagen is het sterkst bij de rondwandeling met de gids in de
wagen. Op het parcours is dit aspect minimaal aanwezig wat jammer is omdat de
essentie het overgrote deel van het publiek ontgaat.
Gordel lijkt ontworpen voor de tentoonstelling in plaats van voor het rondtrekken op
de route.
De meeste toeschouwers zien vooral de grote vlakke zijkanten. Daarop zijn de
schubben van het gordeldier in roze en wit uitgevoerd, wat de donkere grauwheid
van het gordeldier onderuithaalt. Mooi is het driedimensionaal reliëf op hoofd,
schouders en staart. Aan de buitenkant worden dier en de Amsterdamse
grachtengordel samen moeizaam een beeld, het is geen geheel waarin de
elementen op een natuurlijke manier in elkaar vloeien. Het lijkt of er een deken van
grachtenhuisjes over zijn rug is gedrapeerd. Zij hebben weinig diepte en massa
waardoor de huisjes meer aan Madurodam, dan aan de Amsterdamse
grachtengordel doen denken.
De figuranten zijn met zorg gekleed en uitgedost. Bij de grachtengordel heb je een
ander idee dan het verwrongen clichébeeld van het Red light district met junks,
hoeren en buitenlandse toeristen.
