Juryrapport
Het thema is eenvoudig en kinderlijk. Het is niet helemaal duidelijk welk verhaal hier verteld wordt en hoe dit in het ontwerp tot uiting komt. De grootste pijn zit hem in de houding van de duiker. Wat is er aan de hand? Valt hij, is hij dood en gezonken, waarom gaan zijn voeten omhoog? Hij zweeft net boven de bodem, maar voor zweven is hij te zwaar. Het is of hij bijna op de bodem van de zee ligt en alle moeite moet doen om in leven te blijven. De bewegingen van de helm, de benen en hand versterken dat moeizame. Deze duiker lukt het nooit om op te staan en de weg naar boven te vinden.
De persoon maakt ook geen contact met het publiek. De helm blijft draaien zonder dat je een glimp van de duiker kan opvangen, die natuurlijke expressie wordt gemist. Zijn wat houterige en niet kloppende lichaamshouding trekt op het eerste oog de aandacht weg van de mooie elementen op de wagen. Voor we daarheen gaan, eerst nog de laarzen van de duiker. Die zijn vreemd. Deze boots zijn verzwaard met een loden zool om op de bodem te kunnen lopen. In deze houding had de duiker dus zwemvliezen moeten hebben in plaats van boots.
Wat nog meer niet klopt: een duiker zwemt met zijn benen, niet met de armen en een duiker behoort niets aan te raken, dat is een erecode die deze duiker lijkt te gaan schenden, door met de hand ergens naar te reiken.
De horizontale plaatsing maakt de wagen zwaar. Het lichaam drukt alles naar beneden. Gelukkig geven de zeepaardjes op dat vlak enig tegenwicht. Complimenten voor de verrassende bewegingen in hun staartstukken, een mooi detail voor wie verder kijkt dan de duiker. Wel jammer dat de zeepaardjes zo zijn verdeeld over de wagen dat het lijkt of ze de duiker begeleiden naar zijn laatste rustplaats.
Ondanks dat het een goede keuze is om een vis boven de duiker te laten zwemmen, lukt het niet om een echt onderwatergevoel te creëren. De luchtbellen kunnen dat niet voorkomen. Ze zijn zo klein -we beseffen dat dit moeilijk anders kan -dat het onwerkelijk overkomt. Ook het geluidseffect helpt niet. Het geluid dat een duiker echt hoort, is hier voldoende.
Over de geslaagdheid van de kleurschakeringen in de helm wordt wisselend gedacht. Complimenten zijn er voor het slimme gebruik van losse bloemblaadjes, wat een verschil in textuur veroorzaakt. Een leuke verrassing zit aan de achterkant, met een vuurrode kreeft die uit een donker spelonk komt en wuift met de scharen.
