archief home

Mycelium 'Een netwerk van schimmeldraden'

2024
2024
<
>
<
>

Foto Erwin Martens

Titel: Mycelium 'Een netwerk van schimmeldraden'
Categorie: Wagen
Jaar: 2024
Buurtschap: Stuivezand
 
Ontwerper(s): Dell Optiplex9020
 
Startnummer: 18
Prijs: 17
Punten: 456
Omschrijving Een ontwerp gerealiseerd door middel van A.I.: kunstmatige intelligentie.
Onze eigen natuur is goed te linken aan de door ons zelf gemaakte digitale wereld. Een onzichtbaar netwerk, zichtbaar gemaakt
Juryrapport
De jury weet dat Mycelium door ArtificialIntelligence is gegenereerd. Dat is in de beoordeling buiten beschouwing gelaten. Het eindresultaat is beoordeeld en de weg daarheen is nooit een wegingsfactor. Daarmee geeft de jury uitvoering aan het protocol. De invloed van AI op de beoordeling is anders als AI herkenbaar is in het ontwerp, als elementen zijn toegevoegd die de innovatieve aard van AI benadrukken. Hier is echter geen relatie gemaakt tussen AI en het verhaal van de wagen. Dat verhaal gaat over het grootste en belangrijkste deel van de schimmel, het mycelium dat onder de grond zit. Omdat alle draden met elkaar verboden zijn en één organisme vormen, horen sommige schimmels tot de grootste levende wezens op aarde. Het verwerkt dood organisch materiaal en gaat een symbiotische relatie aan met bomen.

Het onzichtbare mycelium verdient het om zichtbaar gemaakt te worden en dat wordt hier op een sierlijke manier gedaan. De connectie tussen een netwerk van draden en het mycelium is een poëtische gedachte. Je ziet ze allebei niet, maar ze leveren beide een stroom aan informatie. Van computer tot computer, van mens tot mens en van paddenstoel tot paddenstoel. Het vormt een vatenstelsel zonder begin en einde, doet denken aan de oneindige lus. De levensloop begint steeds opnieuw, de loop van informatie is oneindig in beweging, alles staat met elkaar in verbinding.

Mycelium is organisch gevormd, maar mist alle spanningspunten. De vorm is compact en amorf, met een erg evenwichtige vlakverdeling, op het saaie af. De natuur zal nooit zo netjes en begrensd groeien. Het is zo gemaakt dat de compositie weinig tot de verbeelding spreekt. Alles in het ontwerp lijkt keurig. De hoedjes van de paddenstoelen gaan bijna poëtisch open en dicht. Deze animatie creëert een dromerige en betoverende sfeer. Er zitten goede curves en de vorm verdikt en versmalt zich. Vanuit iedere hoek ziet de wagen er net iets anders uit. Rook geeft het idee van vochtontwikkeling waardoor de kijker zich ondergronds waant.

Net als over de kwaliteit van het tikwerk zijn de meningen over het nut van de verlichting verdeeld. De ledstripsworden overbodig gevonden, omdat de aderen al goed genoeg zijn gemaakt om te geloven dat daar energie door stroomt. De lichtlijnen worden door anderen als een goede toevoeging gezien en tegelijk valt de opmerking dat draden van internet of een netwerk eerder op zo’n manier zijn vertaald. De muziek is spacyen futuristisch, maar sluit niet aan op de beweging. Het zou versterkend werken als je de beweging laat reageren op geluid of andersom. De suggestie wordt gedaan een compositie te maken rondom het kloppend hart.

Twijfels zijn er bij de uitbeelding van de aarde. Jute plooit en heeft niet de vastigheid van de aarde, Zo drukt de ondergrond een zware stempel op de vorm. Mochten de bloemen er zijn, dan zou lichtroze hier mooi uitkomen, in ieder geval een kleur die weinig contrast heeft met wit. Al met al wordt er iets spannends gemist, het onverwachte, iets geks. Het enige dynamische aan het geheel zijn de bewegingen in de paddenstoelen. Er is ruimte om meer complexiteit en detail toe te voegen.

We vrezen dat deze wagen weer snel vergeten wordt. Onze tip is daarom: blijf experimenteren met nieuwe ontwerptools. Mycelium is een belangrijke stap in het leerproces.