Juryrapport
Lof is er unaniem voor de tekeningen op de schilden. Zo strak geknipt, zo fraai in detail. Van de zwarte bomen in een veld van goud tot het Keltisch vlechtwerk dat in reliëf op de schilden ligt. Er is op deze knopen gestudeerd en research is een must als je zo’n specifieke vormgeving gebruikt. Op de schilden zitten zelfs bloedvlekken en er zijn happen uit geslagen. Dat tekent de ervaring, hardheid en onverslaanbaarheidvan dit leger. De kleuren zijn mooi, het gebruik van zilveren verf is hier effectief.
Tot zover de eensgezindheid binnen de jury.
De meningen zijn vooral verdeeld over de vormgeving van het geheel. Aan de kant van de minderheid wordt gezegd dat Front groots en meeslepend is, hoe klein van formaat het ook is. Ook omdat de suggestie dat er krijgsvolk onder de schilden zit, heel aannemelijk is. De verdeling van de schilden wordt hier gezien als een levendig patroon van kleuren. Met name de voorzijde wordt geroemd met het langwerpig schild met een uil. En bovenin twee uilenogen waardoor het lijkt dat het gevaarte je aankijkt. Die illusie wordt versterkt door twee gele schilden die symmetrisch aan de ogen, boven dit schild zijn geplaatst. Daardoor verandert de wagen in een soort gepantserde kever waarmee niet te spotten valt. De fantasie wordt hier in ieder geval geprikkeld.
Aan de andere zijde binnen de jury wordt de vorm te massief, vormloos, klein en als een soort blobgezien, waardoor het beeld minder kracht uitstraalt. Het zou spannender zijn als je in de gaten tussen de schilden iets kan zien van wie die schilden draagt. De kracht komt ook niet in de beweging terug, waarin de muur zich voortbeweegt, daarvoor is de beweging te soepel en monotoon. De schilden zijn zo random geplaatst dat je je niet kunt voorstellen dat er figuren achter zitten die de schilden vasthouden. Een re-enactmentmet echte personen kan de compositie misschien realistischer maken.
Dan de apotheose waarbij het pantser zwelt, de grote speren naar buiten komen, vaandels omhoog gaan en de kop van een draak opsteekt. De ene ervaart het als echt dreigend en heel geloofwaardig. Voor de ander is dit moment vooral humoristisch, geestig en niet overdonderend.
