Zware last

De Bijbelse uitdrukking over ezels om ‘niet bij de pakken neer te gaan zitten’, is hier fraai vormgegeven. Daar hoeven eigenlijk geen teksten bij. Deze doen zelfs afbreuk aan de boodschap, zijn te ‘uitleggerig’ en belerend. Vertrouw erop dat de uitbeelding de boodschap overbrengt, ondersteun het eventueel met een soundscape als je merkt dat het niet overkomt. Het er letterlijk op schrijven is de laatste optie. Nog even los van het lelijke lettertype. Tegenover deze kritiek staat de waardering voor de textuur van de juten zakken en de manier waarop ze op de kar liggen. De zakken zijn oogverblindend mooi en natuurgetrouw uitgewerkt. Het verschil in kleur tussen de kar en lading is te minimaal waardoor de vormen in elkaar overvloeien. De kar zelf is prachtig, al mag het hekwerk wat lager zijn, zodat de lading nog meer uit de wagen puilt. De boodschap is dat de ezel een zware last draagt. Helaas straalt het dier dat niet uit. Het staat er relaxed bij. Een vermoeide blik ontbreekt en ook zijn houding laat van enige inspanning niets blijken. De ezel maakt eerder een ontspannen wandeling in plaats van een zware last te trekken. Het zou leuk zijn als de wielen draaien, al is het maar lichtjes, dat voegt dan iets van dynamiek toe. Fraai gebruik van materialen als het draagstel en touw. Het dier heeft een realistisch aandoende huid en mooie oren. De techniek die hier is gebruikt bij het verkleuren van de bloemen zorgt voor mooie kleurnuances in de vacht. Het bruin dat er nog net doorheen komt geeft diepte aan de textuur. Door de lieve uitstraling komt hij over als een speelgoed ezel, te fluffy, waardoor de suggestie van trekkracht minder is. Het steigeren werkt technisch en theatraal goed, al kun je je afvragen of een ezel zo beweegt als deze protesteert. Dan wordt eerder bokken of trappen verwacht. Evengoed is het een mooi effect. Voor de keuze van een paarse brug is weinig begrip, omdat de andere kleuren wel natuurgetrouw zijn. Een zandpad of grasheuvel waar de ezel overheen trekt biedt meer samenhang in het totaalbeeld. Het mag wilder zijn, met helmgras en pluimen die als onkruid tussen de straatstenen naar boven komen. Dan komt het logischer over omdat ook het pad (van het leven) zwaar is. Ook de paars/roze kleur klopt niet met het gevoel van de zware kant van het leven. Wat ook niet helpt is de vorm van de brug en de positie van de ezel. De hellingsgraad is minimaal, de brug mag ronder zijn. De brug draagt op deze manier niets bij aan het onderwerp.