Juryrapport
De Bijbelse uitdrukking over ezels om ‘niet bij de pakken neer te gaan zitten’, is hier fraai
vormgegeven. Daar hoeven eigenlijk geen teksten bij. Deze doen zelfs afbreuk aan de
boodschap, zijn te ‘uitleggerig’ en belerend. Vertrouw erop dat de uitbeelding de boodschap
overbrengt, ondersteun het eventueel met een soundscape als je merkt dat het niet
overkomt. Het er letterlijk op schrijven is de laatste optie. Nog even los van het lelijke
lettertype.
Tegenover deze kritiek staat de waardering voor de textuur van de juten zakken en de
manier waarop ze op de kar liggen. De zakken zijn oogverblindend mooi en natuurgetrouw
uitgewerkt.
Het verschil in kleur tussen de kar en lading is te minimaal waardoor de vormen in elkaar
overvloeien. De kar zelf is prachtig, al mag het hekwerk wat lager zijn, zodat de lading nog
meer uit de wagen puilt.
De boodschap is dat de ezel een zware last draagt. Helaas straalt het dier dat niet uit. Het
staat er relaxed bij. Een vermoeide blik ontbreekt en ook zijn houding laat van enige
inspanning niets blijken. De ezel maakt eerder een ontspannen wandeling in plaats van een
zware last te trekken. Het zou leuk zijn als de wielen draaien, al is het maar lichtjes, dat
voegt dan iets van dynamiek toe. Fraai gebruik van materialen als het draagstel en touw.
Het dier heeft een realistisch aandoende huid en mooie oren. De techniek die hier is
gebruikt bij het verkleuren van de bloemen zorgt voor mooie kleurnuances in de vacht. Het
bruin dat er nog net doorheen komt geeft diepte aan de textuur.
Door de lieve uitstraling komt hij over als een speelgoed ezel, te fluffy, waardoor de
suggestie van trekkracht minder is. Het steigeren werkt technisch en theatraal goed, al kun
je je afvragen of een ezel zo beweegt als deze protesteert. Dan wordt eerder bokken of
trappen verwacht. Evengoed is het een mooi effect.
Voor de keuze van een paarse brug is weinig begrip, omdat de andere kleuren wel
natuurgetrouw zijn. Een zandpad of grasheuvel waar de ezel overheen trekt biedt meer
samenhang in het totaalbeeld. Het mag wilder zijn, met helmgras en pluimen die als onkruid
tussen de straatstenen naar boven komen. Dan komt het logischer over omdat ook het pad
(van het leven) zwaar is. Ook de paars/roze kleur klopt niet met het gevoel van de zware
kant van het leven. Wat ook niet helpt is de vorm van de brug en de positie van de ezel. De
hellingsgraad is minimaal, de brug mag ronder zijn. De brug draagt op deze manier niets bij
aan het onderwerp.
