Wagen Gebroken | Archief Corso Zundert

Foto Erwin Martens

Titel:	Gebroken
Categorie:	Wagen
Jaar:	2023
Buurtschap:	Helpt Elkander

Ontwerper(s):	Oscar Dockx Ivo Dockx Thierry Sprenkels Jeroen Michielsen

Startnummer:	6
Prijs:	14
Punten:	450

Omschrijving Vrouwe Justitia is het symbool van rechtvaardigheid. Helaas voelt de wereld om ons heen tegenwoordig verre van eerlijk. Ziektes, natuurrampen, oorlog en crisis zijn hier de oorzaak van. Er heerst onbalans. Deze onbalans zorgt voor druk op onze samenleving en daarmee ook op het aanzien van Vrouwe Justitia. Het marmeren beeld lijkt het niet meer aan te kunnen en breekt.

Juryrapport

Positief is de jury over het anatomisch goed vormgegeven gezicht en de voorste arm die de weegschaal vasthoudt. Het achterhoofd en de achterste arm zijn daarentegen anatomisch niet helemaal correct, met name de hand. De afstand tussen het hoofd en de schouders is groot. Zoals ‘Gebroken’ voorbijkomt, is deze aan een kant interessanter om te zien dan aan de andere kant van de straat. Het hoogtepunt van de wagen wordt aan de voorkant weggegeven met de spanning van de weegschaal. Het laatste deel voegt in de compositie niet veel meer toe, los van het effect van de scheur. De weegschaal zelf is knap van constructie, zo met de ketens schuin. Al is het vreemd dat de balans, die wordt vastgehouden, ook scheef is. In het verhaal zou die juist recht moeten staan, als de beide schalen niet gelijk zijn bedoeld. Mooi dat de blinddoek en weegschaal met natuurlijke materialen zijn bewerkt. De kleur goud is treffend, want goud geeft een waarde weer die altijd goed is, daar kan men op vertrouwen. De belijning van de aderen in het marmer mogen iets minder grof en dik zijn waardoor de textuur beter tot zijn recht komt. De overheersende kleuren goud en oranje doen af aan de marmeren uitstraling. Als deze lijnen subtieler zijn aangebracht, verdwijnt ook de twijfel of ze scheuren voorstellen of dat het nerven in het marmer zijn. De donkerte van echte schaduwen die normaal breuken en breuklijnen duiden, ontbreekt. Uit het idee is meer te halen dan nu gebeurt. Dat de samenleving kraakt met ziektes en natuurrampen heeft niets te maken met het justitieel systeem. Het zijn eerder de toeslagenaffaire, bedreigingen, advocaten en journalisten die niet meer veilig zijn, waar het op dit vlak schuurt. In de beweging zien we geen match met de epische muziek die iets pretendeert wat niet wordt waargemaakt. ‘Gebroken’ breekt te weinig om het verhaal theatraal goed weg te zetten. De gebaren die je wilt maken, moeten dan groter zijn, de boodschap komt nu te weinig voor het voetlicht. In die situatie valt de pose op met de uitgestoken arm, die we al zo vaak hebben gezien. Met ditmaal Vrouwe Justitia als makkelijke keuze. Als je voor deze traditionele pose kiest, dan moet er meer vertelling zitten in de boodschap om je te onderscheiden van al het voorgaande.