Wagen You'll never walk alone | Archief Corso Zundert

Titel:	You'll never walk alone
Categorie:	Wagen
Jaar:	2023
Buurtschap:	Raamberg

Ontwerper(s):	Pieter Meeuwissen

Startnummer:	20
Prijs:	11
Punten:	474

Omschrijving De wagen van Raamberg is gebaseerd op het lied ‘You’ll never walk alone’, bekend van de Liverpoolse band Gary and the Pacemakers. Het nummer is sinds 1963 het ultieme lied om lekker samen te zingen, een overwinning te vieren en elkaar een hart onder de riem te steken.
Laat u inspireren en zing mee met onze ‘reuzenzangers’ en figuranten.

Juryrapport

Deze verzameling clichés weet het enthousiasme van de samenzang over te brengen op het publiek. Complimenten daarvoor. Het lied wordt (mee)gezongen door de groep figuranten die als tweede laag onder de wagen als een verrassing verschijnt. Het is een schouwspel dat menig voetballiefhebber aanspreekt. Dan is het gebouwde grotendeels al gezien. De expressie op die gezichten biedt weinig afwisseling. Anatomisch lijken sommige gezichten een beetje op apen. Expressie is er wel voldoende op de gezichten, maar het gepassioneerd zingen straalt er niet helemaal vanaf. Het lijkt eerder of ze pijn lijden, of kermen in plaats van zingen. De emotie is niet helemaal helder. Het verschil in de hoofden zit vooral in de haarkleuren. Deze structuren zijn mooi gemaakt, het haar is duidelijk voelbaar. De kleur rood verwijst naar de voetbalclub Liverpool FC. Het is geen makkelijke opgave om veel onderscheid aan te brengen in de roodtinten die zo dicht bij elkaar liggen. Niet voor ieder jurylid gaan de overheersende kleuren van de bloemen lekker samen met die van de voetbalshirts die de figuranten dragen. De donkere, paarse belijning in de gezichten is erg hard en mag subtieler van kleur zijn om meer schaduw te geven aan huidplooien en rimpels. Nu lijken het misplaatst getekende lijnen op de gezichten. De reuzenzangers komen ondanks hun expressie toch statisch over en ze lijken op een opstelling van trofeeën. Het oogt rommelig, behalve door het lied/onderwerp is er geen verbinding met de groep figuranten eronder. Het fraaie hekwerk van ‘Anfield Stadium’ is een derde element in deze voorstelling en hoewel het allemaal bij elkaar hoort, is er visueel geen match. De groep figuranten straalt veel enthousiasme uit en het freeze-beeld is prachtig, maar het vergt acteertalent om de synchrone bewegingen niet in de war te brengen. Waar dat gebeurt, gaat er veel aandacht uit naar de dissonant en dat is jammer. Als er een diepere laag is bedoeld met het zielige meisje achteraan, dan moet zij meer aandacht krijgen, het kind valt weg in de voorstelling.