Juryrapport
Een monumentaal werk, poëtisch in zijn stilte. Een verstild geheel.
Het beeld daagt uit om te zien, te interpreteren en te waarderen. Dat doet iedere kijker voor
zich. Ook binnen de jury en dan krijg je een variatie aan meningen.
Neem het ontbreken van de hoofden. Voor de één een gouden zet omdat uit het ontwerp
toch ergernis valt af te lezen. Gezichten zouden afleiden en op deze manier is er meer
spanning. De kijker kan het beeld zelf ‘afmaken’ in de eigen gedachten en is daardoor langer
bezig met deze creatie. De ander ziet toch graag hoofden in dezelfde kubieke stijl omdat het
nu zo anoniem is, zonder elke emotie. Weer een ander geniet van de vragen die het
ontbreken van de hoofden oproepen. Zonder enige informatie vooraf is de titel in dat geval
veelzeggend genoeg, de rest mag de kijker invullen.
Ook in het oplopen van het rood van weinig vooraan naar veel achteraan de rij, zijn er
verschillende interpretaties. Meer rood zorgt voor meer ergernis, zo ziet de een. Als je langer
staat, verdwijn je meer in het niets, dat zie je aan het verdwijnen van de bloemen. Wie als
laatste in de rij is aangesloten, heeft vanuit die logica beredeneerd, nog de meeste bloemen.
De figuren hebben een mooie variatie aan houdingen die passen bij een wachtrij: hand in
zak, op smartphone kijkend, leunend op één been. Al wordt ook opgemerkt dat de figuren
wat stijfjes ogen en mag er in de houding wat expressie worden toegevoegd.
Ondanks het herkenbare irritante wachtmuziekje (wat nog irritanter mag zijn), straalt het
geheel stilte uit. De stilte die zo past bij een wachtrij.
Een mooi detail is de plooival van textiel in de knieholtes.
De buizen voor de constructie zijn net iets te zichtbaar om de figuren helemaal los te laten
komen van elkaar. Het lijkt of ze door die buizen noodgedwongen aan elkaar vastzitten. De
buizen zijn ongetwijfeld nodig, maar ze maken het er niet mooier op.
Dat de figuren dicht bij elkaar staan, heeft als nadeel dat er standpunten zijn met slecht zicht
op het geheel. Het geheel is mooier vanaf de zijkant. Het voor- en achteraanzicht zijn erg
massief.
