Zefier

‘Zefier’ straalt als een dansende fee. Niet in alles erg vloeiend dansend overigens. De vorm van het lijf zit niet lekker. De figuur is slecht gepositioneerd en ze heeft een ‘pin-knie’ onder de jurk. De haren en kleding in jugendstil vormgeving wapperen gracieus over een hedendaagse moleculaire compositie.
De twee beelden vormen samen geen geheel.
Dat is niet wat het meeste stoort aan het ontwerp. Dat zijn die witte pinnen, deze zijn te massief aanwezig, ze verstoren het ontwerp en zijn flinke concurrentie voor het wit van de linten aan de haren en jurk. Waarom zijn ze daar geen onderdeel van gemaakt? Ze krijgen zo de functie van satéprikkers die de bollen aaneenrijgen. En waarom zijn de buizen niet met dahlia’s bedekt?
De compositie wordt ook als vaag ervaren, niet erg poëtisch. De bollen zijn rustig in kleurgebruik, warm en steken daardoor goed af tegen de zefier. Bij een abstracte wagen is het lastig om er een klik-gevoel mee te krijgen. Dan moet je het hebben van een wow-gevoel omdat de compositie een grote indruk maakt of een verrassend effect heeft.
De wagen verwondert wel, maar is moeilijk leesbaar. Het geheel is goed verzorgd. Echter, zowel de klik als het wow-gevoel en de verrassing ontbreken. Als de wagen dramatiek moet losmaken, dan vraagt dat om perfectie en de indruk is er dat dit ook de intentie van de ontwerpers is. Het komt helaas niet goed uit de verf.