Europa

Het goede aan dit ontwerp is dat het als een van de weinige probeert iets van de huidige toestand in de wereld te laten zien. Vertaald naar een poëtisch beeld. Met een fantasievolle, zelfbedachte compositie heeft de ontwerper het lef om zowel een oud als een nieuw verhaal te weerspiegelen. Echter, het zijn wat veel verhalen door elkaar: Griekse mythologie, euro, EU, Brexit en dat vertaalt zich ook in de vorm waardoor het onduidelijk en chaotisch wordt. En het is jammer dat er zoveel stijlbreuken in deze wagen zitten. Aan de kant met de grafische kop is een totaal andere techniek gebruik dan aan de kant van mens en koe. Het versmelten van grafische en 3D elementen tot één beeld, werkt verwarrend.

Wat overblijft is een gigantische, zware, brute en statische vorm. Een paarse brok. Deze kleur maakt hem extra zwaar. De vormgeving wordt als oubollig ervaren, of we in de jaren negentig zijn beland. In totaal zijn er naast paars nog twee kleuren gebruikt. We beseffen dat er slechts één kleur naar Europa verwijst, en dat er geen blauwe dahlia’s zijn. De associatie van de gebruikte kleuren met Europa ontbreekt echter.

Europa (vrouwe) en de stier (Zeus) zijn aan de voorzijde helder verbeeld. De Europese Unie komt aan de zijkant heel wat minder uit de verf. Verder kijkend is de vrouw niet in evenwicht. Haar ogen zijn raar, de borsten ongelijk en de dijbenen hebben rare proporties. De kop van de stier is dan weer anatomisch prachtig en goed van expressie.

De grijze linten moeten de scheuringen voorstellen, maar hebben eerder de functie van decoratie. Openingen hadden allicht beter gewerkt en de wagen meteen wat lichter gemaakt. Tot slot de soundscape van Brexit nieuwsberichten. Deze versterken de vorm niet en zijn moeilijk te volgen. Goed is de wijze waarop de dahlia’s zijn aangebracht, het geeft de wagen een fluwelen gevoel. Alle Menschen werden Brüder, nu wij met deze wagen nog…..