Juryrapport
Een mooie mash-up van kleurrijk koraal. Met mooie details, een vrij fel kleurenpalet. De wagen mist hier en daar wat rustpunten in de overvloed aan kleuren. Daardoor wordt deze nogal massief, witte koralen kunnen hier voor de nodige afwisseling zorgen.
Het leven onderwater is erg mooi en ook vaker vertoond, ze verkopen er kleurentelevisies mee. Je kunt er in deze tijd een noodzaak qua aandacht aan koppelen. Maar dat is merkwaardig genoeg niet de boodschap van deze traditionele corsowagen.
Wat ook wordt gemist is het onderwaterleven met beweging, de soepelheid en het gewichtloos zijn. Rondom een rif is er een enorme bedrijvigheid van flora en fauna. Dit geeft een kans wat meer sierlijkheid in het ontwerp te brengen. Nu trekt er een fraai, maar massief blok voorbij. Het mist alle subtiliteit die je van een rif mag verwachten en schiet zo zijn doel voorbij.
De grootste kritiek is het plots tonen van de met kranten beplakte binnenkant van de wagen, via een soort van luiken. Het gebeurt op een afgesproken moment, voor de kijker zonder duidelijke redenen, subtiliteit en schoonheid. Het is niet schurend of opwindend. Het zorgt enkel voor verwarring en onbegrip. Ook omdat de personen er vrij vragend en dramatisch bij kijken. Ze lijken werklui voor te stellen die wat vies zijn gemaakt. Het nut van deze animatie is één groot vraagteken. Was de binnenkant beplakt met afval zoals plastic flesjes en rietjes, dan had het een protest kunnen uitbeelden.