Juryrapport
De monumentale ‘grootste wielen van de wereld’ maken indruk. Het is een ontzettend creatieve en
originele manier om door de straten te trekken, met een technisch knappe constructie om te duwen en
sturen.
Het idee is eenvoudig, het beeld eigenlijk ook, maar de uitvoering erg complex en indrukwekkend. Wat
een ballen ook om er drie te maken!
Wat goed van de ontwerper dat er is losgekomen van de wagen als drager van een voorstelling naar
een voorstelling die kan voortbewegen. Moet je voorstellen wat er loskomt als je op dit gegeven
voortborduurt.
Groot punt van kritiek is de voorstelling in de wielen, de naar buiten geslingerde steden. De verschillen
tussen de drie zijn te klein om indruk te maken, vooral die tussen wiel 2 en 3, waardoor toch de vraag
opkomt waarom er drie zijn gemaakt. Jammer dat het niet is gelukt om de afzonderlijke wielen van
voor naar achter meer gevoel van turbulentie te geven. Nu blijft het bij een herhaling van zetten en dat
maakt de flatgebouwen wat kneuterig. De bloemen leggen het op deze manier af tegen de enorme
wielvormen. Het mechanisme overschaduwt de beeltenissen. Misschien kan aan de kleuren meer een
‘draai’ gegeven worden of kunnen de beelden meer naar een kunstzinnige verbeelding worden
getrokken.
Voor De Wereld Draait Door een pluim vanwege het loskomen van de wagen als drager met een voorstelling
naar een voorstelling die zelf voortbeweegt. Dit is een op zichzelf rijdend bloemenobject, het wiel is
geen onderstel maar het frame zelf.