Juryrapport
Zo klinkt een klokkenwinkel die is behekst. Doorgedraaid doet wat de titel belooft. De
wagen schotelt ons steeds een chaos voor, met een erg toepasselijk en goed
gemaakt geluidsdecor. Het is een heerlijk spel om te zien.
Op de rustige momenten zien we de wagen zoals hij eigenlijk is. Het kleurgebruik is
wat wee en had krachtiger kunnen zijn. De vorm van de klokken is niet erg
overtuigend, met dikke lijsten van houtsnijwerk. Ook de wijzerplaten, klepels en
deurtjes zijn wat saai.
Het theatrale aspect is het hoogtepunt. De wagen wordt pas leuk als de tijd zijn maat
verliest. Dan vermalen de wijzers de dag en de nacht en draaien de wijzerplaten
tegen de keer in. De rest van de machinerie wil de versnelling bijhouden. Deurtjes
klappen open en dicht, de gewichten schieten op en neer. Het geluid speelt hierbij
een essentiële rol.
De wagen zit mager in de bloemen. Jammer dat er veel alternatieve materialen
zichtbaar zijn, die voor een deel gewoon in dahlia’s konden worden uitgevoerd. De
aandacht gaat naar de bovenkant, onderin krijgen de klepels niet genoeg ruimte -
boven het in de weg zittende onderstel - om in de voorstelling een rol van betekenis
te spelen.
