Juryrapport
Het met donkerpaarse dahlia’s getikte beeld is niet spectaculair van vorm. De vorm
van de wagen is wat plomp, dit geldt ook voor de uitwerking van het hoofdje van het
kind. De kracht van de wagen is het verhaal en hoe dit is uitgebeeld.
Het paars, dat de schemerdonkerte in de slaapkamer waarmaakt, is de basis voor
het effect van de lichtval op het bed. De wagen leunt sterk op dit ijzersterke filmisch
effect. Bij het openen van de deur (we horen scharnieren piepen) verschijnt de
lichtinval door de vele gele dahlia’s die door kokertjes naar boven komen. Een goed
detail is de schaduw van de pilaar op het bed.
Muziek levert een goede bijdrage aan sfeer en verbeelding. Gifgroene ogen spieden
uit de dekenkist en een klauw komt dreigend omhoog naar de zijkant van het bed. De
kracht van deze handen is niet beangstigend genoeg om monsters te suggereren.
Het sublieme van de theatrale kwaliteit ontstaat door de suggestie van het licht vanaf
de overloop als de moeder boven komt kijken of alles goed is met het kind. Deze
kwaliteit is sterker aan de rechterkant van de wagen, links is deze minder boeiend.
Voor Monsters een pluim omdat lichtval in een schemerdonkere slaapkamer wordt
gesuggereerd met het opkomen van vele gele dahlia’s in kokertjes. Dit
filmisch effect versterkt de spanning van het verhaal dat de wagen
vertelt.
