Juryrapport
Een zeer aansprekend idee en met lef uitgevoerd. De wagen is een demonstratie
van wat er tijdens de werkelijke opwarming van de aarde gebeurt, op deze zondag in
een veel kortere tijdspanne.
Hier rijdt een wagen die door het smeltende ijs blijvend verandert van uitstraling. Het
beeld tijdens de eerste doorkomst is heel anders dan op het veilingterrein. Bij deze
wagen spelen de factoren tijd en temperatuur een rol.
Onder het ijs zit een betrekkelijk conventionele wagen. De figuur strekt zich
wanhopig uit, zowel als hij dik in het ijs zit, als later wanneer het ijs deels gesmolten
is. Als alternatief materiaal is alleen touw zichtbaar, wat goed combineert met het ijs
en de bloemen.
De kleuren van de bevroren bloemen zijn al hun helderheid en kracht kwijt en geven
daarmee een mooie associatie met de kleuren van een gemummificeerde
mensfiguur. Het deel dat niet in ijs is verpakt, blijft daarbij achter. Door deze
onlogische knip lijkt het of de arm al eeuwen levend uit het ijs is blijven steken. De
anatomie in de rugpartij is goed neergezet.
Onderop de wagen schemert de kleur van de bloemen door het ijs. Hier is gebruik is
gemaakt van blokken/tegels ijs. Voor de menselijke gedaante is een ander soort ijs
gebruikt, het lichaam wordt hierdoor helder verbeeld.
De geur van verrotting en vergankelijkheid wordt gaandeweg sterker en geeft het
beeld een extra dimensie.
Voor Global Warming een pluim omdat ijs op een functionele manier is gebruikt
om het effect van de opwarming van de aarde te duiden. Daardoor
spelen tijd en temperatuur een rol bij de creatie die blijvend verandert
van uitstraling.