Rabbot

Een tamelijk onbegrijpelijk spektakel komt voorbij. Een robot/konijn marionet. Grotesk, maar weinig tot de verbeelding sprekend. De vorm is een verhaspeling van twee tegenstrijdige elementen. Het is geen konijn, geen robot en geen symbiose tussen die twee en daardoor een wat rommelig samenraapsel. De twee werelden blijven los van elkaar bestaan. Het totaal is minder dan de optelsom der delen. Het verhaal is niet duidelijk. Het dier zelf is gedetailleerd mooi in vorm, kleur en perfectie. De kop is prachtig uitgewerkt, maar de voor- en achterpootjes zijn wat iel voor zo’n gevaarte. De zware stalen werkbalkons en de zwarte touwen zijn functioneel en sterk in beeld. Het konijn schept de verwachting van snelheid, maar hij wordt begrenst, klem in een frame waardoor hij niet zelfstandig kan bewegen, hoewel zijn gestroomlijnd uiterlijk anders doet vermoeden. De constructie eist te veel aandacht op en als de figuranten in actie komen, gebeurt er te weinig. Ze trekken en slaan, maar in het beeld heeft dit weinig invloed.