Juryrapport
Een museale houten transportkist ontvouwt zich en blijkt enorme schilderijen van
Monet te bewaren. De rijk geornamenteerde barokke lijsten zijn verbeeld in reliëf en
kleur. De schilderijen zijn heel verfijnd aangebracht met oog voor kleine details.
Het originele schilderij – Dame met paraplu – wordt gekopieerd, maar verliest met de
kopie iets van haar allure. Het is bijzonder om de samenleving bewust te maken van
het kopieergedrag en dat dit ten koste gaat van de kwaliteit.
Dat ook de lijsten van de kopieën zijn vervormd, maakt de boodschap onduidelijk. Als
deze intact blijven, is het verhaal duidelijker.
Verwarrend is ook de uitbeelding dat er dingen fout kunnen gaan bij het digitaal
kopiëren (beeldbanen die ten opzichte van elkaar verschuiven), terwijl het verbleken
en vervagen verwijst naar ouderwetse kopieertechnieken met fotokopieën. Als kijker
blijf je met een onbevredigd gevoel achter, doordat het verhaal niet klopt.
De identieke afbeeldingen aan weerszijden van de schilderijen zijn bij dit ontwerp
noodzakelijk om het publiek aan beide kanten van de route een beeld op de
schilderijen te geven. Maar het ontkracht het verhaal omdat het niet logisch is en
verwarrend wordt.