Juryrapport
Het is een aardige gedachte om de wagen naar binnen te keren. Het publiek krijgt
met doorkijkjes een beperkte blik op het spel en grote delen van het bouwwerk. De
spiegel zorgt voor een mooie verlenging van de straat. Het effect van de straat is
groter als je recht voor de wagen staat, op het parcours valt dit deels weg. De act
met de mobiele telefoons die het straatbeeld volledig stilzetten, brengt een duidelijke
boodschap.
De platheid van de vormgeving van de gevels – een rij aan weerskanten van de
wagen – is erg schematisch. De titel van de wagen had eigenlijk ‘Interiorview’
moeten zijn, want de kleurrijk uitgewerkte gevels waren slechts sporadisch te zien
door de ramen en deuren.
Het draadstalen lijnenspel dat meubilair suggereert is kundig gevormd, maar blijft te
minimalistisch binnen de grof gesneden vorm. Met de realistische voorgevels aan de
binnenkant is er een contrast, beide stijlen komen niet bij elkaar. De vormgeving van
de gevels oogt wat ‘gewoontjes’. Het is allemaal niet spannend. De voorzijden van de
huizen zijn afgekapt, waardoor de wagen erg langgerekt van vorm is, dit maakt hem
saai om naar te kijken. Het is veel decor voor een act en dat kan niet de bedoeling
zijn van deze wagen.