Juryrapport
Een ietwat mechanisch gemaakte tekening van potloodstrepen, weergegeven door staken vol paarse bloemen. Staken die als een soort mikado de lucht in zijn gegaan en tot leven kwamen.
De titel was goed gekozen en de met - enige - moeite te ontwaren vleermuizen riepen een sfeer van avondschemering op. Het was een wagen die niet toegankelijk was en al kijkend ontdekt moest worden. Mooi dat het lukte om in het driedimensionale lijnenspel de vorm van de vleermuizen, subtiel maar toch duidelijk waarneembaar te verbeelden. De dreiging was nog iets sterker geweest als de paarse wolk wat minder op het onderstel had gerust, maar meer boven het beeld had gehangen. Het sobere kleurgebruik daarentegen werkte doeltreffend om de vorm van de dieren niet onmiddellijk prijs te geven.
Het was knap om met zo weinig en vooral abstracte middelen iets van ‘Twilight’ sfeer op te roepen. De wagen prikkelde de fantasie. Al vereiste het wel enige kijkafstand om zijn werking te hebben. Een dapper experiment om op zo’n manier de schemer te vangen op een corsowagen. De vaagheid van licht, iets wat je moet suggereren in plaats van dat je het een vaste vorm kunt geven.
De score van de wagen geeft aan, dat de jury die suggestie herkend heeft. Het getuigt van lef om je met een wagen opgebouwd uit alleen maar rechte lijnen te presenteren. De open constructie gaf zodoende goed het beeld weer van de oorspronkelijk met de ogen dicht gemaakte schets.
