Last

Duiven staan symbool voor liefde, vrede of religie. Of worden ingezet voor de sport vanwege hun fantastisch oriëntatievermogen. Maar stadsmensen hebben veelal een hele andere associatie met deze vogelsoort, namelijk dat ze tot ‘Last’ zijn. Massaal strijken ze neer en verspreiden hun uitwerpselen met de lelijkste graffiti tot resultaat. Buurtschap de Markt weet de overlast van de duiven treffend weer te geven. Geen plekje blijft onbezet en iedere vierkante meter wordt ingenomen door de duiven. In grote getale. Het gevolg is een fraaie, bijna klassieke corsowagen. Jammer dat hij maar van één zijde leesbaar is. Sowieso blijft er wat betekenis betreft, veel te raden over. Het probleem van de duivenstront is absoluut niet herleidbaar. De wagen heeft een krachtige grote vorm, maar van de kop van Atlas en de anatomie van zijn lichaam valt het nodige te zeggen. Dat geldt ook voor het te grote kleurcontrast in het gezicht, het haar en de baard. De duiven zijn heel mooi uitgewerkt. Gekund! Het gebruiken van de achterkant van de bloemen is een vondst en heeft een prachtig effect op de kleur en de ‘huid’ van de wagen. Het is duidelijk dat de reus lijdt. Het gezicht is gegroefd, de armen zijn zwak. Maar waardoor lijdt de Atlas? Eigenlijk omdat hij de aarde moet torsen. De schaalvormige bovenzijde zou een aanzet van die bol moeten zijn, maar die vorm is te klein en te verbrokkeld. Je hebt te weinig visuele informatie om de bol virtueel door te trekken tot een reusachtige gesloten cirkel. Wat overblijft, is het vernietigende effect dat de duivenpoep teweeg moet brengen, en dat is wat te iel als thema. Een ander minpunt is de uitwerking van het gezicht. Er is wel sprake van expressie, maar de opzet van het hoofd is te plat, alsof de schedel een vierkante doos is. Het grootste manco is de overduidelijke B-kant. De reus keert aan één zijde letterlijk de rug naar de toeschouwers toe, en dat is niet goed.