Giornata

Michelangelo aan het werk in de Sixtijnse kapel te Rome. Uitgebeeld in een helder concept van twee tegengestelde vormen. Puur ruimtelijk bezien is de compositie adequaat opgelost. Ook de figuur van de meester is overtuigend uitgebeeld. Hij zit onder de frescoverf en zijn gelaat laat duidelijk zien dat hij vermoeid is. Hij werkte vaak tot laat in de nacht bij kaarslicht, dat door een hulp in de juiste positie gehouden wordt. In de kleurstelling is schitterend getracht de sfeer van het schemerduister op te roepen. Zeer fraaie wagen. Vakkundig en knap gemaakt, mooi van kleur en vorm. Het gekozen onderwerp is op overtuigende wijze neergezet. Ook het nakijken waard door de mooie overzichtsimpressie van de Sixtijnse kapel. De achterkant was een aangename verrassing in de straat. Met de zon erop, reed hij van ons af, de Sixtijnse kapel in miniatuur op de achterkant, ongelooflijk! Dit buurtschap excelleert altijd al in mooi en bijzonder bloemwerk, maar dit sloeg alles. Ook aan de voorkant overigens, de detaillering van de kwasten die Michelangelo in zijn handen houdt, de haartjes en dotten verf erop, heel mooi gedaan. De potjes met verf die om hem heen stonden, met kleurtjes over de rand. De kleurstelling van de wagen in hoofdzaak rode tinten tot donkerbruin voor de schaduwpartijen en het geel voor die lichten maakte het beeld ietwat saai, zodat het ruimtelijke ontwerp niet echt tot gelding kwam. Knap was de gespannen vorm van het gebogen plafond. De leerling was duidelijk minder sterk uitgewerkt dan de hoofdfiguur. Debet daaraan is ook de wijze waarop de kleuraccenten gezet zijn. Dit komt wat vlekkerig over, en dat maakt het beeld onrustig.