archief home

Face to face

2005
2005
<
>
<
>

Van Hassel

Titel: Face to face
Categorie: Wagen
Jaar: 2005
Buurtschap: Raamberg
 
Ontwerper(s): Dré Jacobs
 
Startnummer: 11
Prijs: 9
Punten: 435
Juryrapport
Helemaal in het wit was dit een wagen met een sculpturale nimbus. Erg gedurfd. Een rij van hoofden, die in hun vormgeving deed denken aan de beelden van de Paaseilanden. In zijn compositie deed de wagen ook denken aan Picasso, kubistisch. De steenhouwers hebben hun werk gedaan, een techniek die geleidelijk de vorm uit het blok vrij maakt en materiaal weghaalt. Zo geheel anders als een andere techniek om vanuit klei aan een vorm te komen, waar juist de opbouw van belang is. Opbouwen van de wagen is toch ook de wetmatigheid van de Zundertse corsobouw. Dat maakt deze wagen zo apart en bijzonder. De uitgehouwen vorm behield zijn verwijzing naar zijn oorspronkelijke vorm en zijn massiviteit die bij deze wagen zeer herkenbaar waren. De wagen leek gevoelloos aan je voorbij te gaan. Indrukwekkend, dat wel. Interessant was de schaduwwerking, zoals die deze zondag door de volle zon zichtbaar werd. Zij liet de plastische kwaliteit van het beeld goed tot zijn recht komen en door het gevarieerde witgebruik de textuur herkennen. De wagen was een voorbeeld hoe je met alleen plastische middelen en deze keer met witte dahlia’s een overtuigende corsowagen kunt creëren. Eenmaal gewend aan de imposante vorm vroeg de vakjury zich wel af wat er nu bij deze wagen niet klopte. Dat was welzeker de gelijkmatigheid waarmee de koppen op één rij zijn geplaatst en daarmee ook de gelijke hoogte van de ogen, de neuzen en de rechte, uitdrukkingsloze monden. Positief gezegd mooie ritmes en een mooi spel met hoeken, bochten, lijnen en gaten. Een estafette van vormen en lijnen, nog eens door licht en schaduw, maar vooral door de variatie in het witgebruik (nog steeds echte dahlia’s!) versterkt en verfijnd. Maar er was ook een grote regelmaat in het beeld geslopen, die de overhand had gekregen en resulteerde in een zekere saaiheid. Het was voor de vakjury een wagen te braaf van vorm. Had er maar een kop op zijn kop gestaan. Of was er variatie aangebracht in de diepte van de ogen en uitsnijding van de te onderscheiden vormen. De verschillende vlakken zijn vrij plat. De twee opengelaten gaten konden de saaiheid helaas niet voldoende doorbreken. De wagen oogstte in ieder geval waardering in het consequent doorzetten van het idee. Zij werkte heel monumentaal in de straten van Zundert.