Juryrapport
Een mooie wagen. Imposant met een ondoorgrondelijk verhaal. De figuranten versterkten dat effect. Het ruimtelijke concept, de boeiende vormgeving en de heldere kleurstelling waren zeer karakteristiek neergezet. In de figuren op de voorkant was de schoonheid van de donkerrode dahlia’s prachtig uitgebuit. Een compacte wagen, althans aan de voorkant beschouwd.
Anders wordt dat aan de achterkant. Daar was de structuur open en luchtig en eisten de figuranten alle aandacht op in hun spannende op en neer gaande bewegingen. Deze beweging benadrukte hun geheimzinnige, bezwerende en rituele bezigheid. Een sterk toneelspel met overtuiging gebracht. De figuranten en hun optreden zorgden ervoor dat de wagen in zijn theatrale kwaliteit op veel waardering kon rekenen. Zij neutraliseerden het contrast tussen het eerste (open) en tweede (gesloten) deel van de wagen. De verlengde rokken, die de voeten van de spelers uit het zicht hielden, leidden de aandacht af van de hijsinstallatie waaraan de figuranten waren opgehangen. Deze verlengde figuren en hun lange stokken maakten de illusie van het zweven optimaal en zetten mede door de eenvoudig gehouden beweging de toon voor de geheimzinnigheid die het gehele tafereel omhulde. Je kon van de figuranten niet zeggen, dat zij figureerden; zij eisten door hun sterk optreden alle aandacht op. De keuze om de act achterop de wagen te plaatsen zorgde ervoor dat de wagen bij het voorbijgaan een sterke indruk achter liet, zij het vooral door het theatrale schouwspel. De wagen zelf figureerde hier als decor.