Wagen Nomad | Archief Corso Zundert

Foto Erwin Martens

Titel:	Nomad
Categorie:	Wagen
Jaar:	2025
Buurtschap:	't Stuk

Ontwerper(s):	Harry van den Broek

Startnummer:	15
Prijs:	12
Punten:	472

Omschrijving In de hele wereld zijn nog nomaden, die met hun kudde en hun hele hebben en houwen telkens op weg zijn. Bijna dagelijks zien we op het journaal taferelen van mensen op de vlucht voor oorlogsgeweld, onderweg naar een nieuw thuis. Ook zij beladen hun ezels met huisvoorraad. Nomaden die hun huis niet met zich meedragen.

Juryrapport

Wat een schitterend vooraanzicht van de nomade met zijn stok. Zijn gezicht komt sterk naar voren. Daar is duidelijk met zorg en aandacht aan gewerkt. De eerste indruk is die van een Bijbelse scene, een soort ‘Lam Gods’, maar soit. Zijn blik is neutraal. Hij zou qua uitdrukking evengoed naar de tv kunnen zitten kijken dan dat hij met zijn hele hebben en houwen een zware tocht aan het maken is. Wat meer expressie is welkom. Want het werkt door in het totale beeld. De complete vertaling van het thema wordt wat gemist. We missen de spanning tussen de klassieke en de moderne nomade. Die zien en voelen we niet. De mix van het heden en verleden ontbreekt. De dramatiek in de soundtrack komt daardoor niet goed tot zijn recht. De wagen en de muziek zijn twee verschillende sporen die nooit één geheel vormen. De compositie maakt op dat vlak heel veel goed. Het gebruik van gedroogde bloemen is hier een geslaagde keuze omdat het diepte en verfijning geeft in het ontwerp. De voorstelling is vloeiend. De eenheid in kleurgebruik en de het schitterende kleurverloop binnen al dat paars, helpen daarbij enorm. Alleen de kleuren van de ezel doen wat denken aan die van een cape of schaduw, waardoor het dier wat uit de toon valt bij de rest. Er is mooi gespeeld met de negatieve ruimte waardoor de contour van de sculptuur spannend is. Je oog wordt heel logisch uitgenodigd om van het focuspunt voorop via het wapperende doek te kijken naar wat er achter de nomade loopt. Die wapperende elementen zijn heel fraai. De combinatie met de houten stokken zorgt voor een structurele ordening in de voorstellen, zonder dat je concreet kunt benoemen wat dat is. Het hout is als ander element helemaal op zijn plek en fraai van detail. De lage ondergrond is ook heel mooi. In de staf van de nomade zijn alternatieve materialen zorgvuldig verwerkt. Commentaar is er op de linkerhand die anatomisch niet helemaal klopt. Wat twijfel is er over de dieren; de kip, hond en het lam. Voor de één zorgen de witte elementen daarin samen met die van het zand voor een fijne kleurbalans. Voor een ander zijn ze te cartoonesk. Afgevraagd wordt of het lam inderdaad een verwijzing is naar een religieuze voorstelling van Christoffel, de patroonheilige van alle reizigers en pelgrims.