Juryrapport
Een weelderig boeket van prachtige dieprode klaprozen waarvan de kwetsbare
bladen nog kwetsbaardere vlinders blijken te herbergen. Het oogt allemaal papierdun.
Het geheel is heel verrassend en heel mooi. De vorm van de wagen is organisch,
met een smalle basis die uitwaaiert naar boven. De harten van de bloemen zijn
subliem gemaakt. De rode bloemen zijn een verademing in kleur. Het contrast met
het geel, wit en blauw van de vlinders doet het goed. Net als het contrast in
materiaal. Het alternatieve, natuurlijke materiaal van zaden en veren werkt mooi
samen en geeft detail aan de patronen om de vlinder. De vlinders lijken met dunne
verf beschilderd te zijn. Als je goed kijkt, zie je dat het kleine veren zijn.
De wagen is zomers vrolijk en goed gemaakt, zoals de vlinders verborgen zaten in
de buitenste bloembladen. Minder fraai zijn de stengels. Deze zijn onverzorgd, alsof
ze er niet toe doen.
Veel filosofie zit er niet achter het ontwerp. Het moet het hebben van de vorm van de
bloemen en vlinders, de rangschikking van het veldboeket, de verrassing van de
metamorfose en het al beschreven contrast.
Het gegeven dat je even denkt dat zo’n wagen geen duwers heeft, geeft aan hoe
mooi hij voorbijkomt.