Veilinghuis Van Gogh

De veilingdans rondom de wereldberoemde schilderijen van Van Gogh wordt flitsend verbeeld in een open constructie met bewegende bloemvlakken. De gekte van de kunstmarkt wordt zo mooi verbeeld. Dit is een goed voorbeeld van een theatrale wagen. De originele elementen zoals de menging van de duwers en bewegers die – niet storend – in beeld zijn, de samenwerking met het showkorps en de participatie van het publiek dat mee mag bieden, kunnen niet verhullen dat de bloemenfiguratie te mager afsteekt tegen het veilinggevoel. In die zin is de wagen niet evenwichtig. Het is te weinig bloemencorso en te veel bijzaken. Op de momenten dat de panelen draaien, maakt de wagen de meeste indruk. Helaas wordt niet steeds een nieuw schilderij getoond, waardoor het draaien niet verrassend genoeg is. Bijzonder fraai uitgewerkt is het mechaniek dat de draaibewegingen van de assen omzet van horizontaal naar verticaal. Mooi, hoe dat zo onnadrukkelijk in beeld is. De tweedimensionale vorm van de wagen is – misschien ingegeven door de techniek – een beetje saai en hard. Een voor- en achterkant hadden hier niet misstaan.