Geslepen

De egel is een gevaarte dat hoog boven het publiek uittorent, met de stekels gevaarlijk omhoog en toch is het in de beleving een klein, lief en zelfs aaibaar dier. Dat komt vooral door de elegante en natuurlijke manier van bewegen. De snuffelende snuit, de souplesse van de bewegingen waardoor het beest volkomen geloofwaardig wordt. De kleurstelling is mooi terughoudend en doet denken aan de herfst, zodat de egel heel dichtbij zijn natuurlijke verschijning blijft. Geen handeling is te veel om het effect te vergroten en niets is nagelaten. Het is een eenheid in vorm en in kleur. Ook fraai uitgevoerd is de voet waarop hij staat, de verhoudingen zijn goed. Op de ‘merknaam’ Van Gogh van de potloden na, heeft de wagen vrijwel niets met het thema te maken. Toch heeft Geslepen kunnen imponeren. Jammer dat de soundscape regelmatig verdrongen wordt door obligate muziek. Een soundtrack van alleen natuurgeluiden, vermengd met het geluid van het slijpen van potloden, had ook gekund…