Juryrapport
De dichte speeldoosjes roepen een mooie spanning op, fraai van kleur, stevig van
vorm. De dozen zijn mooi gedecoreerd. Ze verbeelden rijkdom met een hint naar
kermiskitsch en klatergoud, zo hoort een speeldoosje er uit te zien.
De spanning wordt echter flink onderuitgehaald als de deksels zich openen. Twee
zeer zwak afgewerkte beeldjes van een danseres en een violist die we zien spelen
maar niet zien bewegen. De interactie tussen de twee figuren is niet duidelijk. Het
gaat traag waardoor het schouwspel wat saai en te voorspelbaar is. Als de figuren al
te zien zijn, want de geopende deksels belemmeren het zicht voor een groot
gedeelte van het publiek. Deze wagen is om die reden aan één kant veel minder
zichtbaar.
De ballerina en haar aanbidder zijn knullig uitgevoerd, hoekig gevormd en het wit
moet mogelijk een kostbaar materiaal suggereren zoals ivoor of porselein. De
uitstraling is papier-maché met een witte laag plasticverf. Zundert is een dahliacorso,
voor de jury is het onduidelijk waarom niet alle essentiële onderdelen van een beeld
met bloemen zijn bedekt.
De enorme investering in techniek verdient zich niet terug in deze wagen en levert
veel beschadigingen op.
