Dia de los Muertos

Vormkwaliteit Volle, drukke corsowagen met veel Zuid-Amerikaanse schwung uitgevoerd. Krachtige vormen, mooi uitgewerkt, heel gevarieerd, maar toch een eenheid. De handen hadden meer plastisch gemogen. Hoewel de wagen heel druk is vormgegeven, is toch een ruimtelijke sfeer door de mooie aanzichten en openingen. De typisch Mexicaanse figuren zijn raak uitgebeeld. Kleurkwaliteit Geen overgoten Zuid-Amerikaanse overdosis aan kleurenpalet, maar heel goed toegepast door veel witte bloemen te gebruiken. Theatrale kwaliteit Bij doorkomst imponeert deze wagen onmiddellijk door de (iets te gevarieerde) maar mooi geklede en geschminkte figuranten, oplopend van laag naar steeds hoger. Heel mooi sterk drama in de wagen zelf, valt voor de toeschouwer veel te ontdekken. Choreografie van de figuranten begint sterk, maar wordt in de loop van de act te willekeurig bewogen. Een heel feestelijke uitstraling in het straatbeeld. Materiaalgebruik In de attributen van de figuranten is goed gebruik van bloemen gemaakt. Heel mooi uitgewerkte details, met name in de koppen. Compliment voor de kostuums en geschminkte dragers. Van mindere kwaliteit zijn de alternatieve materialen. Daar schort het in de uitvoering. Heel erg jammer dat ogen bijvoorbeeld zijn gerealiseerd in kleurprintjes, terwijl een doodskop prachtige rode rozen als ogen heeft. De rode nagels, groene bladeren en witte tanden steken erg af ten opzichte van de natuurlijke kleuren van de bloemen. Dit had subtieler gemogen. Het betonnen graf is overtuigend maar had van onder af meer gedecoreerd mogen worden. Originaliteit Niet echt verrassend