Juryrapport
Vormkwaliteit
De twee totaal verschillende kanten van de wagen staan ieder op zich. Er is te veel verschil in de vormgeving om een totaalbeeld te krijgen. Qua stijl hebben beide kanten namelijk niets met elkaar te maken. De vorm van het grote hoofd met de hand is niet overtuigend. De andere kant is meer industrieel van vormgeving. De beweging van de bolvorm is prachtig, maar aan de andere kant blijft het oog statisch. Dit is heel erg jammer! De volledige loskoppeling van de ene en de andere zijde is een gemiste kans. Hierdoor blijft het een wagen met letterlijk en figuurlijk twee gezichten zonder symbiose.
Kleurkwaliteit
Kleurkeuze en context niet goed te lezen. Het kleurcontrast aan de voorzijde is te heftig. De hand is mooi van toon, maar het gezicht te hard ingekleurd. Aan de binnenzijde fraai kleurgebruik, ook mooi doorgevoerd in de figuranten.
Theatrale kwaliteit
Binnenkant fraai. Expressie figuranten en ondersteunende muziek goed. De jury was eigenlijk best ingenomen met het concept en de figuratie- hier en daar wat rigide- maar wel consequent doorgevoerd. De binnenkant van het hoofd doet denken aan hoe Chaplin in de film „The Modern Times’ de mechanische productie persifleert. Maar door het ontbreken van de relatie tussen beide kanten van de wagen, is het eigenlijk niet goed leesbaar wat de figuranten doen. Trekken aan de oogbol die aan de andere kant niet beweegt, hameren in de leegte terwijl er ijzeren buizen zijn… Als het oog aan de andere kant wel had bewogen dan was de interactie met het publiek leuker geweest. Het oog had dan iedereen mooi aangekeken. De beoogde verbeelding van stress in het hoofd kwam zo niet over. Wel een groot compliment voor de figuratie, het consequent doorvoeren van de bewegingen moet een grote fysieke inspanning zijn geweest.
Materiaalgebruik
Jammer dat het beeldbepalende raderwerk niet in bloemen uitgevoerd is. De kant van de figuranten was eigenlijk nauwelijks een corsowagen te noemen. De „achtergrond‟ wel, maar die lijkt er niet toe te doen.
Originaliteit
Het thema is origineel maar te eenzijdig uitgebeeld en veel te onevenwichtig uitgewerkt. Echt een gemiste kans!
