Vulture valley

Een wagen die op het eerste gezicht indruk maakte. De gier voor op de wagen leek met zijn grote klauwen iemand uit het publiek te willen grijpen. De wagen bestond uit twee kanten die elk een verschillend beeld laten zien van hetzelfde tafereel. De bergketens en de vallei aan de ene en de enorme gier die een karkas uiteenrijt aan de andere kant. Er was aan deze wagen een hoop te zien, maar niet alles kwam even goed over. Jammer want er zaten veel onderdelen aan die de moeite waard waren. De omlaag duikende gier had bijvoorbeeld een werkelijk prachtig verendek, maar was zo plat als een dubbeltje. Het gebruikte vogelvluchtperspectief van de overvliegende gier boven de vallei overtuigde minder dan het detail van het afgekloven karkas. Wat zonde dat de weergave van de ribben van het karkas in vergelijking met de poten van de gieren weer heel karig uitgewerkt was. Door het overmatige en opdringerige kleurgebruik valt het contrast met het eigenlijke beeld weg. De diepte verdween daardoor uit het berglandschap en werd erg schematisch. Lovenswaardig dat er veel dahlia's werden gebruikt, maar het sorteerde niet het beoogde effect van zwevende gieren boven een vallei. We moesten echt studeren op het beeld omdat de gieren er aan vast leken te zitten. Een ander materiaal voor de uitdrukking van het gebergte had veel goed gedaan. De kunststof of kartonnen vogeltjes die aan draden tussen de levensechte volgens hingen werden door de jury als storend ervaren, voegden in die zin ook niets toe. Het moet gezegd worden, de jury was weer diep onder de indruk van de veelzijdigheid wat dit buurtschap in de wagen brengt. Het grote én het kleine op een wagen brengen was gedurfd. Weliswaar wat onevenwichtig ten opzichte van elkaar maar wel prachtig gedetailleerd. Sommige details waren zelfs erg leuk, de rivier van huishoudfolie die (met watervallen) door de vallei stroomde, de snavels van leer en de poten van aardappels en klei waren mooi gezien en gemaakt.