archief home

Oliver!

2010
2010
<
>

Sandra Dunk

Titel: Oliver!
Categorie: Wagen
Jaar: 2010
Buurtschap: De Berk
 
Ontwerper(s): Kevin Hereijgers
Bart Mathijssen
 
Startnummer: 15
Prijs: 20
Punten: 396
Ereprijzen: 2e publieksprijs
Juryrapport
Een wereldberoemd boek uitbeelden in de vorm van een musical. Oliver bleek een decorwagen geworden met huizen gemaakt van zwart-wit en mierzoet in rode, roze en lila dahlia’s. De Engelse huizen waren heel groots van opzet maar bleven sfeerloos. Vooral ook omdat bloemen moeilijk te combineren blijken met andere materialen die een beeld uit het verre verleden moeten oproepen. Het kleurgebruik stond haast in tegenstelling tot de morsige sfeer uit de tijd van Twist in Londen. De huizen leken meer de sfeer van Hans en Grietje op te roepen. Het geheel was niet doorleefd, het interieur niet en ook sommige kostuums niet. Het oude verhaal werd zodoende wel in een nieuw jasje gestoken maar de sfeer van de arme sloppenwijken waarin Oliver zich afspeelt werd totaal niet overgedragen. Het thema van de musicals is al heel veel gedaan. Na het debacle van vorig jaar met de Wizard of Oz zou je denken dat men zich wel twee keer bedenkt alvorens hier weer aan te beginnen. Net als vorig jaar was de wagen grof van vorm, nogal clichématig uitgewerkt en onevenwichtig qua vormtaferelen. De wagen bood geen vernieuwing in de variatie op het thema. Wanneer men dan toch de keuze maakt, dan moet de levenslust er van af springen. We zagen weliswaar veel kindjes zitten die zogenaamd aangekleed waren in de stijl van Charles Dickens. Maar ze zaten er vreselijk stilletjes bij, opkijkend naar een man die een liedje zong dat nauwelijks - in de stoet zeker niet- te verstaan was. Echt jammer. Daar komt nog bij dat er aan de andere kant van de wagen op dat moment helemaal niets gebeurde. Ook de hele troep met figuranten achter de wagen maakte geen spektakel. Ze liepen heel rustig en je hoorde ze nauwelijks. De cyclus van de liederen duurde te lang om het gehele verhaal kort weg te zetten, waardoor iedereen in het publiek maar steeds een deel van het verhaal hoorde. Het geluid was ook slecht uitgebalanceerd waardoor de zangsolo’s kaal en enigszins vals klonken. De Berk scoorde op alle jurycriteria laag, maar het laagst op de originaliteit. Het is jammer dat het buurtschap geen enkel initiatief heeft genomen om een eigen, hedendaagse draai aan dit thema te geven. Het blijft allemaal wat amateuristisch zo. Een gemiste kans wat de jury betreft.