Ghostriders

Het thema van de wagen sprak de jury aan; apocalyptische ruiters. Mooi van lijn, dreigend, dynamisch en met een bijzondere theatrale uitstraling. Het hoog op de wagen plaatsen van de elementen was knap bedacht. Het gaf de wagen een sterke transparantie. De jury kon zich voor een groot gedeelte vinden in de compositie, maar het schortte wel erg in de vorm van de koppen en de uitwerking van de textielflarden. Wat gruwelijke schedels moesten zijn mondde uit in haast clowneske koppen. Hier waren vagere contouren en donker kleurgebruik effectiever geweest. Nu trokken ze teveel de aandacht en ontstond er een dissonantie in stijl. Ook over de uitwerking van de kledingresten was de jury minder te spreken. Door de sterke nadruk op de witte lijnen kregen de raggen en todden een veel te frivole uitstraling. Deze versierdrang was beter achterwege gebleven. Donkere kleuren en soberheid in toepassing waren sterker geweest. Wel weer mooi vond de jury de dunne draden die de oorspronkelijke contouren van de paarden suggereerden. Het gaf het juiste schimmige effect. Het is jammer dat de paarden hun tanden onderweg verloren waren. Hierdoor werd het minder duidelijk dat het een paardenhoofd betrof. Conclusie is dat deze wagen een gewaagd experiment was, maar niet helemaal uit de verf kwam. Jammer, want als de vorm beter overdacht was geweest, was deze wagen hoger geëindigd want qua thema en idee vond de jury hem goed.