Juryrapport
Een groep flamingo’s verpoost bij een poel in Zundert. Helaas veroorzaakt de regen een
spoedig vertrek. Het opstijgen van de achterste vogels maakt de rest van de groep alert om
ook de vleugels te spreiden.
Er zijn dahliasoorten die een perfecte roze flamingokleur hebben. Daar is dankbaar gebruik
van gemaakt. Teveel roze zou echter een suikerzoet beeld opleveren. Gelukkig zorgen wit en
donkerpaars voor genoeg contrast. De vogels zijn daardoor mooi in kleur.
Naast de kleur heeft de wagen andere sterke kanten: een goed onderstel dat op een knappe
manier de overgang van land naar water verbeeldt en het beeld heel luchtig maakt.
De integratie van de staalconstructie- lichte ranke buisjes- gewoon zichtbaar, maakte de
wagen bijzonder. Normaal een ongewenst bijproduct is hier geïntegreerd in een dynamische
constructie van opvliegende vogels. Sterk is ook hoe de massa van steen en vogels aan de
achterzijde van de wagen contrasteert met het luchtige beeld aan de voorzijde en ook
technisch constructief de zaak in balans houdt. Aan de vleugels en halzen is veel aandacht
besteed, ze zorgen ervoor dat er veel afwisseling ontstaat en de vogels individuen blijven.
Het minpunt van de wagen is, dat alleen de zijkanten interessant zijn. Als de wagen de Markt
opkomt, zie je een diffuse roze wolk die niet aantrekkelijk is. Echter in zijn totaalbeeld een
prachtig gemaakte corsowagen die in het geweld van het hoge niveau 'toch maar' achtste
wordt.