Juryrapport
Het lijken wel reuzen die Zundert komen binnengefietst! Normaal zijn Aziatische mensen veel
kleiner dan Westerlingen, maar nu is het andersom. De bestuurder en inzittende steken zelfs
op blote voeten met kop en schouders ver boven het Zundertse publiek uit.
De kijker krijgt een exotisch gevoel bij deze riksja taxi. En wat biedt dit transportmiddel
ongekende mogelijkheden om naast passagiers ook velerlei andere spullen mee te nemen.
Naast een charmante dame blijken er ook stapels koffers, manden, dozen en zelfs een kip
vervoerd te worden.
Het is leuk wanneer er iets in het corso rijdt dat ook in het ware leven door de straten
beweegt. De buurtschap heeft geprobeerd om dat vrolijke Oosterse toeristenplaatje te
voorzien van een scherp en kritisch randje. De fietsers zijn arm, mager, getekend.
Voor hen geen duizend en een nacht, maar arbeid die het lichaam afbeult terwijl de passagier
rustig blijft zitten.
Maar jammer genoeg komt de boodschap niet over. De figuren overtuigen niet.
De anatomische uitwerking is niet overtuigend, de gezichten lijken op maskers, terwijl de
vriendelijkheid juist het handelsmerk is van deze mensen. De lichamen zijn te houterig, de
kleuren hard en verbrokkeld. De superdunne armen en benen en de grote kleurcontrasten in
de gezichten doen enigszins karikaturaal aan, terwijl de rest van het beeld dat zeker niet is.
Details zoals de decoratieve schilderijen op de achterzijde zijn echter weer prachtig
doorgevoerd.
De wagen deed het in de straat net wat beter dan op de veiling. Wel mooi open gehouden,
maar niet spannend en krachtig van vorm.