Van Binnen

Titel:	Van Binnen
Categorie:	Wagen
Jaar:	2008
Buurtschap:	Poteind
Ontwerper(s):	Yuri Dils Jorick Jansen Jesse Verheijen
Startnummer:	6
Prijs:	18
Punten:	465
Omschrijving:
Wat begon als een zaadje en een eicel ontwikkelt zich van binnen tot een compleet mensje. Nog even te gaan en dit wondertje zal het daglicht aanschouwen. Wat u ziet is een momentopname enkele weken voor de geboorte van dit nieuwe mensje. U ziet de ontwikkeling van een klein teder mensje in de baarmoeder en van de ongeborene zelf. Aan de ene helft ziet u voornamelijk het beeld zoals u gewend zult zijn, een bijna compleet mensje. Anderzijds ziet u de ontwikkeling van binnen in al zijn gecompliceerdheid en kwetsbaarheid. U ziet het hartje, u hoort het kloppen, de hersenen, de botten die nog groeiende zijn en het wezentje straks overeind houden op deze wereld. Dit alles verbonden met de navelstreng, de levensader van waaruit de moeder alle benodigde stoffen aanvoert voor het ontwerp…. Van Binnen.
Juryrapport:
We aanschouwen een ongeboren kindje. Ze toont haar prille naaktheid aan een ieder die het zien wil. Aan de ene kant als een realistische weergave van een ongeboren kind waarvan zelfs de huidplooien heel gedetailleerd zijn weergegeven. En aan de andere kant hoe een foetus er ‘van binnen’ uitziet. Hersenen, ruggenwervel, ribben en hart zijn in de holte van het lichaam zichtbaar. Tevens wordt inzichtelijk hoe de gewrichten functioneren en hoe het bloed door haar aderen stroomt. Een baby drijvend in de baarmoeder kan een ontroerend beeld zijn, maar met het zichtbaar maken van het ribbenkastje en ingewanden krijgt het tafereel iets lugubers. ‘Van binnen’ intrigeerde door deze rare combinatie van ontroering en afstoting. De roze babyhuid lijkt op een stuk scherf die hoekig en brutaal is stukgeslagen. Alsof iemand met een moker op een porseleinen beeld heeft geramd. Een foetus die op die manier is stukgeslagen, roept al gauw het akelige beeld op van dood en bederf, ingetreden nog voordat de nieuwe mens geboren wordt. De onderwater geluiden waren goed gekozen, maar kwamen in de stoet slecht uit de verf (tamboerkorpsen zijn niet altijd een zege). De ene zichtbare ijzeren stang lijkt de borst te doorboren waardoor het lugubere beeld ontstaat van een gespietste baby. Het is jammer dat deze stang (waarop ongetwijfeld een groot gewicht wordt gedragen) duidelijk in beeld is en niet ergens onzichtbaar geplaatst kon worden. De vetrolletjes bij voeten en handen zijn mooi gemaakt, maar anatomisch zit het niet goed in elkaar. De romp heeft de vorm van een opgeblazen ballon en het hoofd is zonder nek tegen de romp geplakt. Kortom een gewaagde poging om een belangrijk onderwerp als het begin van het leven te verbeelden, maar volgens de jury in de uitvoering niet heel erg gelukt.