Juryrapport
De jury vond dit een prachtige, krachtige wagen. Door de smalle straten van Pamploma komen stieren
naar beneden gehold. De architectuur van het straatdecor werd gestileerd weergegeven. Aan de
weerszijden van de straat rijken de woonhuizen als langwerpige elementen naar de hemel. Ze zijn in
sober wit gehouden met spaarzame vormelementen van ramen als kleine balkonnetjes en nog net
zichtbare rode pannen op de daken. Daardoor worden de vormblokken herkenbaar als huizen en dat
brengt iets van leven in die architectuur, dat ook nog ondersteund wordt door de organisch ritmische
opstelling ervan.
Zover zou dat een lieflijk Spaans straatje kunnen zijn, dat zijn middagsiësta houdt, ware het niet, dat
in die straat de hel losbarst. Een massa stieren met dramatisch donkerrode vacht, waarbij witte horens
bijna akelig scherp afsteken. Een imposant beeld. Door de bewust sober gehouden beeldmiddelen in
deze architectuur wordt alle aandacht naar de door de straat heen stormende stieren geleidt. Dat
schept een heel helder beeld.
Ook de balans der volumen vond de jury mooi in evenwicht. Voor de wagen bevinden zich nog een paar
solostieren met een verrassende beweeglijkheid, alsof deze zo van de wagen afgesprongen waren. De
paniek van de jongeren, die wegliepen en de moed waarmee ze dan toch weer bleven staan, had iets
strakker geregisseerd kunnen worden om een nog sterker effect te bereiken. Het blijft echter toch een
dynamisch krachtig imposant idee.
Misschien was het een handicap, dat de boeiendste kant van de wagen de voorkant was. Als de wagen
de straat in kwam, beloofde hij veel, maar aan de zijkant was de wagen volgens de jury net iets te
weinig transparant en aan de achterkant werd weinig meer verteld.
Blijft onverlet, dat het concept een waanzinnig goed idee was met een sterke uitvoering.