Gedragen door de wind

In details is deze wagen goed, zoals de bloemen in het haar en op de jurken, maar in compositie en kleur schiet hij tekort. De drie achter elkaar geplaatste doeken, opbollend in de wind, moeten de windkracht doorgeven en de wagen tot één geheel smeden. Dat lukt niet. Je ogen raken verstrikt in lijnen, in vormen en kleuren en voor je gevoel mis je de kracht van de wind, waardoor je echt door de wind gedragen zou kunnen worden. Een duizelingwekkende hoeveelheid aan vormen en kleurschakeringen.

Het zou een dynamisch beeld kunnen opleveren, maar het beeld is, zoals het zich liet zien, niet goed leesbaar. De doeken zijn te klein en worden hier en daar door het kleurgebruik nog eens in stukken verdeeld. De contouren zijn te warrig. De karikaturale figuren die de doeken vasthouden en die geflankeerd worden door vlinderachtige figuranten brengen je in verwarring.

vanuit een bepaald perspectief toont de wagen een beeld dat je zou kunnen beoordelen als een abstracte collage van kleuren en uit een andere hoek laat de wagen de beoogde voorstelling zien. De figuranten, de vrouwen in een ton, staan als piketpalen om de wagen heen en blijven voor de toeschouwer een raadsel waarom zij daar zo staan. Ondanks hun vlinderachtige bewegingen en het nauwkeurig volgen van de muziek daarbij, missen de figuranten de sierlijke vluchtigheid en samen met de dragende hoofdpoppen de overtuiging, dat zij gedragen worden door de wind. Overigens, dat de figuranten er nog steeds zo stonden bij de tweede doorkomst, uren later, dwingt bewondering af voor hun uithoudingsvermogen. Zij zijn ongetwijfeld niet de enigen in Zundert, die heel veel voor hun buurtschap en het Bloemencorso over hebben.

Samenvattend vindt de vakjury de wagen in enkele details mooi, maar als geheel chaotisch.