archief home

Een verschijning

2004
2004
<
>
<
>

Titel: Een verschijning
Categorie: Wagen
Jaar: 2004
Buurtschap: Laarheide
 
Ontwerper(s): Anton Graumans
Jack Nouws
 
Startnummer: 3
Prijs: 13
Punten: 393
Omschrijving Stelt u zich eens voor. Het jaar 2053, u dobbert reddeloos verloren rond op zee over een ondergelopen land, het is angstaanjagend donker en dan opeens ... De lucht splijt open en er schijnt een oogverblindend licht door de donkere wolken. Zal deze verschijning eindelijk de verlossing bieden uit deze armoe? En hoe reageert u?
Juryrapport
‘Zeven grote mensfiguren zien ‘het Licht’. Licht trekt als een magneet’. De eerste indruk is meer, dat de groep terugdeinst voor het licht. Dat gold vooral voor de figuren aan de zijkant.
De grote ogen, in grote hoofden, wijzende vingers, in een gerichtheid op iets dat de vakjury niet kon invullen. De wagen was als eerste indruk een vraagteken. Als je zo een eerste indruk krijgt dan heb je nog veel goed te maken aan duidelijkheid en kwaliteit.
Met vele kleuren waren de ogen getekend, de mondhoeken omlaag getrokken, armen en benen gemodelleerd. Maar als je die kleuren even vergeet en let op de vorm en anatomie dan zie je wat er mis is. De hoofden zijn te plat, de ogen liggen in een horizontaal voorvlak en hebben nauwelijks een zijkant, de wipneusjes zijn komisch maar strijdig aan de bedoelde suggestie. Daarentegen zit er in de beeldengroep een grote beweging, die beslist het bedoelde verhaal ondersteunde. De blikrichting van alle figuren komt allemaal samen op één punt, zij het een punt boven het publiek
De compositie van de beelden onderling is zorgvuldig gekozen en heeft een dynamische ritmiek. Dat maakt het beeld van de wagen levendig. Jammer dat het veel minder wordt als je afzonderlijk op de figuren inzoomt. Met name de vrouw, die amechtig in de armen van de man hangt, breekt de beweging tussen de figuren. Anatomisch kloppen de verhoudingen niet allemaal. Een overtuigend voorbeeld zie je bij het te kleine, wijzende armpje.
Daarentegen zijn er wel figuren, die bij het inzoomen op details een goede kwaliteit laten zien. Dat zijn bijvoorbeeld de hesjes van de twee staande mannen, een prachtig haakwerk dat het beeld de soldateske uitstraling geeft, die de ontwerpers hebben beoogd.
De uitdrukking in de gezichten, die zo gekopieerd lijken, zijn nogal star. Er is gebrek aan theatrale kracht, gebrek aan emotie. Het is ook hier de gebrekkig realistische anatomie van de gezichten, die belemmert dat de gezichten overtuigend zijn. De kleureffecten op de gezichten maken het beeld alleen maar slechter volgens de vakjury.
De wagen toont ook niet in alle zijden een leesbaar en mooi beeld. De wagen heeft voor één zijde van het publiek meer te bieden dan aan de andere zijde. Eén kant liet vooral rafelige doeken zien.