Juryrapport
Een zevental kameleons, of waren het er toch maar vier, bij elkaar gezet in een prachtig ritme van rondingen en krullende staarten, die samen deden denken aan een art-deco broche. De beesten loerden ook realistisch. De grondvorm is een trapezium met de brede basis naar boven gericht. Het kleurgebruik was zo, dat de wagen de toeschouwer lang geboeid hield. De kameleons zijn zeer levensecht uitgebeeld in vorm en kleur. Takken en staarten sloten goed op elkaar aan. De donkere kleuren onder contrasteerden prachtig met de lichte ruggen van de beesten. Het kleurverloop van staart naar rug gaf een zwevend effect naar boven. Het kleurgebruik is een sterke kwaliteit van deze wagen. Alles is in een warme gloed gehuld van rood, oranje en geel, het zware rood zit beneden, het lichte geel erboven.
De kracht van de doorlopende, soepele lijnen in de vormgeving maken de wagen tot een doorzichtig, zuiver en duidelijk beeld. De traag ritmische beweging is aan alle kanten interessant, de staarten zijn geen levensloze spiralen, de lichamen buigen en de koppen buigen traag mee. De spiraal, symbool voor de ultieme beweging alsook voor de ultieme rust, versterkt de transparantie van de wagen. Dynamiek, beweging aan de ene kant en rust aan de andere kant maken deze wagen zo interessant.
Nader bekeken voeren de kameleons als het ware een dans uit in de beweging die zo kenmerkend voor hen is. Die dans laat zich zien in een mooi, luchtig, elegant spel van lijnen, rondingen en volumes op hoge dunne poten. De massa van de lichamen is vooral boven in het beeld geplaatst, tussen de lijven en de ondergrond zit lucht en dat maakt het totale beeld zo licht van gewicht. Het totale beeld van de wagen is vertederend en dat spreekt het publiek zeker aan.
Het aanlichten van binnenuit was een originele toevoeging, die voor de kwaliteit weinig bepalend was.