Juryrapport
Een imposante wagen. Een van de twee ‘schilderijen’ die wij in het Corso zagen. Het gezicht en de kleding van de dame aan het spinnewiel zijn met zorg gemaakt, goed afgewerkt en met oog voor detail. Zo is de kleding qua patroon en kleur heel mooi. Met name de mouwtjes vallen op als mooi detail. Ongetwijfeld ook in technisch opzicht geen gemakkelijk bouwsel.
Wat we missen is de spanning die het beeld bij de toeschouwer oproept. Er is weinig te beleven. Het draaiende spinnewiel brengt daarin geen verandering. De vrouw lijkt in zichzelf gekeerd en dat wordt nog eens versterkt door de grote lijst, die haar tot gevangene lijkt te maken. Naast de vrouw is er weinig te zien. Bovendien is de vrouw slecht uitgevoerd en ‘zwemt’ in de lijst. De wagen toont een saai beeld, grof in zijn uitwerking.
De jury merkt op, dat er in de maquette nog met een tweede figuur is geëxperimenteerd in het beeld. Wellicht had zo’n diagonaal geplaatste tweede figuur meer spanning en emotie in het totaal kunnen brengen en de rigide vorm van de omlijsting kunnen doorbreken.
